Τελευταία είμαι συνεχώς μπροστά σε έναν υπολογιστή σε σημείο που έχω ξεχάσει την ουσιαστική φύση της δουλειάς μου..όσο για το ραντεβού με τον άγνωστο πήγα μετά από μισή ώρα..δηλαδή απλά πέρασα και δε βρήκα κανέναν..ίσως και καλύτερα..το τελευταίο που θέλω τώρα είναι μπλεξίματα..απλά ήμουν περίεργη..έτσι κι αλλιώς ακόμα παλεύω να βγάλω από μέσα μου τον προηγούμενο αγαπημένο της καρδιάς μου..χαχα..αυτοί οι έρωτες θα με φάνε:)..διακατέχομαι από μια μελαγχολική γλύκα..δεν είναι κακό..αλλά ούτε και χαρά..δεν ξέρω τί ακριβώς θέλω να γράψω και να πω..σε ένα μήνα τελειώνει η σύμβαση..μετά πάλι στην ανεργία..άντε να ξεχρεώσω κατ'αρχήν να δω προς τα πού θα βαδίσω..είχα πάλι διάφορες εμπειρίες το τριήμερο αλλά δε μου εμεινε κάτι που να αξίζει τον κόπο να γράψω..μόνο ότι τα βρήκαμε με το φίλο που είχα στενοχωρήσει..σήμερα μου βγαίνει το γήινο και το ρεαλιστικό..δεν έχω βάλει λεφτά στην ακρη αλλά τουλάχιστον έχω δώσει κάποια λεφτά εκεί που χρωστούσα..θα πάω διακοπές τουλάχιστον..ψάχνω για έξω αλλά δεν ξέρω πού ακόμα..σκεφτόμουν Αμστερνταμ..ακόμα είναι νωρίς..τελευταία στιγμή θα αποφασίσω..πώς κερδίζεται η αμοιβαιότητα!?..είναι θέμα χημείας ή συγχρονισμού?..μάλλον και τα δύο μαζί..εχετε γεια..σήμερα παίζει κενό σκέψης..ευτυχώς δε μας λείπει το συναίσθημα..''I will forget you there is no way out of this..ωιμε''..;)