Copy paste

Όλοι μαζί ζωγραφίζουμε το σκηνικό ενός θεάτρου. Αυτό του Παράλληλου λόγου. Του κοσμικού εκείνου λόγου από φωτόνια που ρέουν στην ταχύτητα της κάθε στιγμής τους. Ο λόγος αυτός, ο Κοσμικός Ήχος, όταν τεμνωθεί σε ευθείες, ίσως και γωνίες, τότε φέρνει στο DNA το αίμα. Λογικά η κοσμική πληροφορία έχει να κάνει με τις διαστάσεις.  Και αν η πληροφορία, η Συμπαντική, είναι η Φαντασία; Και αν η Φαντασία είναι ένας ζωντανός οργανισμός;; Και αν αυτή είναι η χλωρίδα; Το μόνο σίγουρο είμαστε προϊόντα φωτοσύνθεσης! Αν το πλανητικό μας σύστημα ταξιδεύει με μία συγκεκριμένη ταχύτητα του φωτός, τότε η πληροφορία του που υπάρχει στο παρελθόν δεν επαναλαμβάνεται;
..τύπου τα deja vu

Η ψύχωση πάντως θεραπεύεται με διαλογισμό ή ορθολογισμό.

Απόψεις

Η ψύχωση είναι όταν κόβεται απότομα από την οριζόντια των κβαντικών συρμάτων του πεπερασμένου (αδιαφάνεια) της ψυχής, ο δρόμος των συναισθημάτων, ως κάθετος άξονας της αντίληψης. Κόβεται από την αντίληψη και διαχέεται στις αισθήσεις. Ενδεχομένως κάποια στιγμή θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για πεδία. Η συχνότητα της δύναμης της δόνησης του δρόμου αυτού σε επίπεδο ψυχής. Μάζας είναι θέμα παθολογίας. Κι εκεί είναι που η βιοχημεία χρειάζεται προσοχή.

Το νερό των βράχων!

 Είμαστε πεπερασμένοι γιατί η ταχύτητα του φωτός είναι πεπερασμένη. Το Χρυσό του φωτονίου γεννάει το πρωτόνιο και το θετικό φορτίο, το κενό του Χώρου υποθέτω. Κι έρχεται το Μαύρο του Χωροχρόνου. Αν κάτι είναι το Μαύρο στο Χωρόχρονο τότε αυτό είναι ο Χρόνος και ίσως το ηλεκτρόνιο και το βαριτόνιο. Από το υπεριώδες στο ορατό. Χωρίς την αδιαφάνεια δεν θα υπήρχε η μάζα. Το πεπερασμένο μας έγκειται στο ότι η ύπαρξη χρειάζεται άνθρακα. Ο άνθρακας διαβρώνει το φωτόνιο γιατί μάλλον η λάμψη του φωτονίου τελειώνει την απόσταση της. Μέσω της τριβής έρχεται η λίμπιντο και μετουσιώνει τον άνθρακα σε κολλαγόνο.

Ίσως λίγο ημερολόγιο!;

Το νετρόνιο είναι η Έννοια του Πορτοκαλί κι έχει άμεση σχέση με τον Ρεαλισμό και τη βιταμίνη D. Τον Ρεαλισμό τον γράφω με κεφαλαία γιατί κουβαλάει την Έννοια και την διάφανη ύλη της Έννοιας της Πραγματικότητας. Με την Έννοια εννοώ οντότητες, λογικά αρμονικές ταλαντώσεις, που προκύπτουν είτε από άλλες διαστάσεις, είτε από μνήμες του Σύμπαντος. Η γραφή των λέξεων όπως έχει να κάνει με τα κεφαλαία είναι γιατί όταν σκέφτομαι και γράφω, δονούμαι. Δεν έχει να κάνει με μία θεϊκή Έννοια. Ωστόσο υποθέτω ότι λογικά ο Θεός υπάρχει και αυτό θα το αποδείξει μόνον η Αστροφυσική. Καλό είναι να ακούμε τους εκπαιδευτικούς στη χρήση της γλώσσας!

Ποιητικές υποθέσεις

Μυστικές διέξοδοι έρχονται απρόσμενα στην πλευρά της Καταστροφής. Οι Δημιουργίες τους είναι σήραγγες βαρυτικών κυμάτων. Τί εννοώ!; Κατ'ουσίαν το γιν και το γιαν. Πρακτικά το Μαύρο του Άνθρακα. Της Έννοιας του. Άγνωστη η υπόλοιπη γνώση σχετικά με το τί είναι αυτή η Έννοια ακριβώς προς το παρόν. Μπορώ να το συνδέσω με το βαριτόνιο. Δεν ξέρω ο άνθρακας σαν φθόγγος πώς έρχεται! Ίσως σαν το ίδιο το ηλεκτρόνιο του ή το κενό μέσα από το οποίο προήλθε. Ίσως ένα ζύγι είναι αυτές οι σήραγγες. Το ζύγι αυτό που δημιουργεί το Ροζ. Δεν ξέρω αν η τομή του απείρου κρύβει Γκρι στο Ροζ το μόνο σίγουρο το Γκρι στο Ροζ έχει και μία άλλη Έννοια πέρα της Καύλας. Ο οργασμός για την ύπαρξη είναι ο ήλιος και ίσως το σπέρμα του Σύμπαντος να είναι ο χρυσός μέσα από το ήλιο. Δεν ξέρω και δεν είμαι σίγουρη. Νομίζω τα ηλεκτρόνια προέρχονται από το Μαύρο του Χάους ίσως και της Καταστροφής της ύπαρξης. Ποιητικά μιλώντας έχω την εντύπωση ότι το πεπερασμένο μας είναι όταν το βαριτόνιο αλληλεπιδράσει με το φωτόνιο. Αλληλουχίες ουσιαστικά του Ροζ. Όταν το Ροζ προϋπάρχει του Γκρι της διάστασης σε μία μαύρη τρύπα τότε κάπου κοντά υπάρχει ύπαρξη. Υποθέτω έχει να κάνει με τομές Χωροχρόνων. Θα το βρω!

Κοινωνικά μέσα

Κόβω μαχαίρι. Κάπως έτσι τρυπώνει στην καρδιά η σφαίρα της ψυχής. Σφαίρες Νικελίου είναι η φθορά ή η διάβρωση και υποθέτω και ο Θάνατος. Τον γράφω με κεφαλαίο γιατί είναι ένας ωραίος αλήτης. Μπορεί να μας μεταφέρει ύπουλα αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι τα πρωτόνια δεν κυριαρχούν στο Σύμπαν. Και η συνείδηση των χημικών στοιχείων στηρίζεται στα φωτόνια και στα βαριτόνια. Η πρώτη συνείδηση μιας κινητήριος δύναμης που πηγάζει από το Ροζ Λευκό. Κάτι είχα γράψει για αυτό. Το έχω εντυπώσει όμως! Μία Έννοια του Ροζ Λευκού είναι η αισιοδοξία. Το ζύγι πάντα ισορροπεί. Όταν χάσει την ισορροπία του και καταρρέει, μπαίνει το Γκρι τον διαστάσεων. Υποθέτω τμήματα στο Σύμπαν με συμπυκνωμένο Νικέλιο. Όχι μαζεμένο, χωρίς κενά. Ποιητικά μπορώ να πω την Έννοια Αλληλουχίες. Η διασωλήνωση μας πηγάζει από τα ένστικτα. Αυτές είναι οι μηχανές της βίας και αυτό είναι το αίμα. Δεν ξέρω για το Νικέλιο στο αίμα, ξέρω μόνο ότι ο Σίδηρος και το αίμα είναι κάτι σαν βιομηχανίες βίας. Το συναίσθημα είναι το ένστικτο της αναπαραγωγής και η αντίληψη το ένστικτο της επιβίωσης, άμεσα αλληλένδετα με αυτές τις μηχανές Όταν αυτά τα δύο συμπνέουν τότε το ζύγι ισορροπεί. Η διασωλήνωση μας βρίσκεται στη σφαίρα της ψυχής, την αύρα, και υποθέτω είναι κάτι ενεργειακά σαν τον ομφάλιο λώρο. Κάπως έτσι οι αποστάσεις που διανύει το φως με την ταχύτητα του δίνει την ισορροπία της κάθαρσης. Βλέπω μόνο το Κίτρινο Πράσινο. Το Πράσινο και η διαφάνεια του είναι όπως το Πράσινο του Χωρόχρονου. Ίσως εδώ μιλάμε ότι οι Αλληλουχίες ή καλύτερα η Έννοια της Αλληλουχίας είναι οι διαδοχικές Καταστροφές και Δημιουργίες που προκαλεί το φως μέσω της πληροφορίας, και του DNA, λόγω της απόστασης που διανύει. Η μνήμη της κάθε πληροφορίας, που γεννάει και σφαίρες, είναι μία μορφή φθοράς. Δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς αλλά είναι ένα είδος ηλεκτρικής εκκένωσης που φέρει το Μπλε του χαλκού και το Μαύρο ίσως και σαν μαύρη τρύπα. Εκείνο το Μπλε στο Μαύρο όπου το Σιελ Λευκό θα πει το πρώτο Σ'αγαπώ.

Το μυαλό θέλει ξεκούραση από τη γλώσσα. Η γλώσσα είναι μία ταλάντωση που φέρει εγκοπές. Κάπου στο κενό του Χωρόχρονου ήρθε η βλάστηση. Η διασωλήνωση μας είναι ομφάλιοι λώροι. Απορώ αν ζήσουμε τη δημιουργία της Γης σε μελλοντικό χρόνο! Η σταθερότητα στη συνείδηση εμπλέκεται στη Χλωρίδα. Η χλωρίδα φέρει την οργανική ουσία και την πανίδα. Η φύση είναι η μητέρα μας και κάπως έτσι ο Σίδηρος παίζει το ρόλο του νετρονίου. Τα ένστικτα, το συναίσθημα και η αντίληψη είναι μία διάχυση μίας διαφάνειας σαν πέπλο, που εκεί πιστεύω μπορεί να ταυτιστεί με τη διαφάνεια του κολαγόνου στην Ύπαρξη και τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει στην ενδοεπικοινωνία της γλώσσας της σιωπής Τα ένστικτα όμως είναι δύο! Κάπως έτσι σκέφτομαι και γράφω αυτό που ονομάζω Επιστημονικό Υπερρεαλισμό.

Για τη Χριστίνα Ουλάνη

Το στοίχημα

Το χρώμα είναι η καμπυλότητα του Χώρου. Ίσως και ο δρόμος των συναισθημάτων. Ξεκινάει με το Πράσινο της Φαντασίας σαν ιός ή μικρόβιο.  Ο όγκος που πήραν τα χρώματα σαν εικόνες στο Χώρο είναι λογικά τα πρώτα σύννεφα νερού που δημιουργήθηκαν στη Γη. Ιδού το ουράνιο τόξο. Ίσως και η ύπαρξη. 

Αν οι εικόνες, είναι αποτυπώσεις των συναισθημάτων με χρώματα τότε αυτές δημιουργούνται στη σκέψη μέσω της λίμπιντο. Η λίμπιντο είναι χαρακτηριστικό της γυναικείας φύσης. Η αδρεναλίνη έχει να κάνει με την τεστοστερόνη, τουλάχιστον. Τα φωτόνια και τα συναισθήματα λογικά είναι αλληλένδετα. Είναι Χώροι που διαμορφώνουν εικόνες με φορέα τις αισθήσεις ή την αντίληψη. Βασικό 'λιπαντικό' των τελευταίων είναι η λίμπιντο και η αδρεναλίνη μέσω της καύλας. Η καύλα είναι η λίμπιντο και η αδρεναλίνη. Η χημική ένωση των χρωμάτων στην αίσθηση υποθέτω, μέσω της οσμής (λογικά). Η καύλα είναι η τομή του απείρου όπως αυτό συμβολίζεται. Φέρει ταχύτητα. Νομίζω όχι αυτήν του φωτός. Ένας οργασμός της συμπυκνωμένης ύλης είναι υποθέτω τα αστέρια. Ίσως και αυτά να είναι το σπέρμα για το σπόρο του DNA στο μετέπειτα νικέλιο. Υποθέτω το DNA είναι η πληροφορία των εικόνων, των χρωμάτων, των λάμψεων που γεννούν χρυσό. Λογικά τη λίμπιντο. Έννοιες είναι τα χρώματα που φέρουν φθόγγους και με τη σειρά τους σύννεφα!

                                                                                         Για τον καλό μου φίλο Σπύρο.