Αυτά παθαίνει μάτια μου όποιος πολύ αγαπάει, πετάει μέσα στα σύννεφα στη γη παραπατάει..καιρό είχα να ακούσω αυτό το τραγουδάκι..για κάποιο διάστημα ένιωσα ότι ήταν σαν να έχει γραφτεί για μένα..εσύ από το Ιραάν!!..σ'ευχαριστωώ!!..σας κατασκοπεύω;)..όχι πολλά αλλά με το που έμαθα ότι μπορώ να δω από που με διαβάζουν, μπαίνω και βλέπω..όσο για τη ρύθμιση για τους αναγνώστες δεν ξέρω να τη φτιάξω, γι' αυτό μάλλον σας πέταξε έξω..ακούγομαι λίγο ψωνάρα το ξέρω αλλά ενώ έχω όρεξη να γράψω στο μπλογκ δεν έχω και πολλά να πω..οπότε θα γράψω βλακείες..σήμερα θα πάρω πάλι δανεικά..περίμενα να μπει η ανεργία αλλά δεν ξέρω τι στο καλό έγινε και είχα ένα ευρώ και πενηνταεφτά λεπτά μέσα!..χαχα..το μυαλό μου έφτασε μέχρι στο ότι τελείωσαν τα λεφτά στο ταμείο του ΟΑΕΔ και δε θα καταφέρω να φύγω!..όχι ότι δε θα φτάσουμε εκεί κάποια στιγμή αλλά τέλος πάντων..το θέμα τελικά, και ας επαναλαμβάνομαι, είναι το τί σου λείπει..σήμερα τώρα νιώθω να μου λείπει..χμμ..τίποτα..ουφ!..μια μικρή ανάσα στον αγώνα δρόμου που χαζά βάζω τον εαυτό μου..υπάρχουν θέματα τόσο τραγικά που αν μου συμβούν ποτέ θα χτυπάω το κεφάλι μου που άφησα να χάσω τα καλύτερα μου χρόνια για γκόμενους και βλακείες..αλλά αυτή η αίσθηση της έλλειψης και της απώλειας, ακόμα και όταν ο άλλος ζει, εμπεριέχει τη μεγαλύτερη τραγωδία..βέβαια δεν μπορώ να συλλάβω την απώλεια ενός παιδιού, όπως αυτή η τραγική ιστορία με τα εφτάχρονα δίδυμα!..τα μανάρια μου:(..εύχομαι να πάνε όλα καλά και για τους τρεις τους..τώρα η αλήθεια δεν μπορώ να πω και πολλές χαζομάρες πλέον..αλλά ούτε και να κλείσω δυσάρεστα..ΥΓΕΙΑ τελικά..αυτό είναι το όλο θέμα..κι εκεί είναι όλη η ουσία..αγχώνομαι λίγο για το αν θα βρίσκω το φάρμακό μου στη Σαμοθράκη..αλλά αυτός ο φόβος με κράτησε στο νησί όλα αυτά τα χρόνια..υγεία..να μας αγαπάμε και να μας προσέχουμε..τα λέω για να τα ακούσω εγώ κυρίως..εύχομαι πραγματικά τα δύο αυτά μικρά να την βγάλουν καθαρή όπως και η μαμά τους..μου φυγε λίγο η διάθεση..μου λείπει να έχω υγεία..φοβάμαι μήπως έρθουν χειρότερα..αλλά δεν πρέπει να ζει κανείς με το φόβο..κυρίως όταν κάτι φτιάχνεται..δε μας αξίζει..δεν ξέρω πώς να κλείσω..θα κλείσω με ένα κουτσομπολιό!..κάτι γείτονες δυστυχισμένοι έχουν κάνει τη γειτονιά τους άνω κάτω με τις φωνές τους..και η τραγωδία είναι ότι είναι γέροι..γέροι και δυστυχισμένοι..νομίζω θα περιμένω τα δανεικά και θα πάω μια βόλτα!..είναι μια όμορφη και ζεστή βραδιά..τώρα νιώθω ότι όλα θα πάνε καλά για όλην την ανθρωπότητα..μπαίνουμε στον υδροχόο και θα φύγουν οι ιχθείς!!:)

Η γυναικεία μαλακία και ανασφάλεια ότι κάθε άντρας και παιδί..λες και δε θα το αποβάλλω ποτέ αυτό παρά τα 33 μου χρόνια..το λέω και δεν το πιστεύω..νιώθω να εφηβίζω..όλη αυτή η κλάψα για ιστορίες που θα έπρεπε να τελειώσουν προτού καν αρχίσουν..κι ερχόμαστε στη γαμημένη την ελπίδα που σου τριβελίζει το μυαλό και την καρδιά ότι ρόδα είναι και γυρίζει..όπως και το άλλο..ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο..τέλος πάντων..φεύγω τελικά για βόρρεια και αφήνω το χρόνο να κάνει τη δουλειά του..μερικές φορές ανησυχώ ότι θα συμβεί όντως κάτι τραγικό και θα γελάω μέσα μου με τις βλακείες που με στενοχωρούσαν τόσο καιρό..αλλά δυστυχώς η δυαδικότητα του σύμπαντος υπάρχει και μέσα μας..σήμερα είμαι λίγο πιο αποφασισμένη να με προστατέψω από πληγές..το ξέρω ότι όλα πρέπει να κάνουν το κύκλο τους για να τελειώσουν αλλά μέχρι να γίνει αυτό ζορίζομαι..η ανάγκη μου να απομονωθώ είναι μεγάλη και πάω νομίζω στο κατάλληλο μέρος..σαφώς και πάντα μαθαίνεις κάτι από τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι αλλά γίνεται όταν κάτι θεωρείται λήξαν να μην το τεντώνεις για να δεις μέχρι που φτάνει και σπάει!?..απλά να χαμογελάς και να φεύγεις..αλλά όχι!..τα δικά μου τέλη πρέπει να πιάσουν πάτο και να εξαντλήσω κάθε τραγωδία, απελπισία και απόγνωση..στην τελική τί γυναίκα θα ήμουν!?..με τα κλάμματα της, τις φοβίες της και γιατί όχι ενδόμυχα τα παρακάλια της..έχω ανάγκη να φύγω από αυτό το νησί..από τότε που τελείωσα τις σπουδές δεν έχω φύγει παρά μόνο για διακοπές..και τελευταία διαμορφώνομαι λάθος και άσχημα..δεν υπάρχει λάμψη..και δεν μπορώ πλέον να περιμένω από τον κάθε γκόμενο να μου γυρίσει το φωτοβολταϊκό..έχω ανάγκη να βρω τον πυρήνα μου ακόμα και αν δεν έχω καταλάβει που ακριβώς πρέπει να ψάξω μέσα μου για να του πω δυο λογάκια και να τον μαλώσω που κάνει τόσο καιρό να εμφανιστεί..σαφώς κάποια στιγμή όλη αυτή ανάλυση θα μου φανεί τουλάχιστον μάταιη αλλά δε γαμιέται!..έτσι κι αλλιώς το μόνο που ξέρω να κάνω καλά είναι να γράφω ημερολόγιο..από μικρή..από κει και πέρα ο καθένας με τα συμπεράσματά του..σας αφήνω γιατί πάω θάλασσα με έναν τύπο ο οποίος από την αρχή δηλώνει ''φίλος'' κι εγώ τρέμω στην ιδέα ότι θα τον χάσω από τη στιγμή που τον γνώρισα..η μαλακία πέρα από το σύννεφο πάει και στα πιο έξυπνα παιδιά!..θα δηλώνω χαζή..έτσι κι αλλιώς ότι μυαλό μπορεί να κουβαλάω το χρησιμοποιώ συνήθως λάθος..άντε καλό απόγευμα με όσο το δυνατόν λιγότερες φρίκες..φιλιά:)