Κάτι σαν ποίημα

 Την πληροφορία, ίσως την επικοινωνία της, τη φέρουν τα χρώματα των σωματιδίων των φωτονίων και κάπως έτσι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι ένα ζωντανό σύστημα παράλληλων Συμπάντων στο Ρεαλισμό. Ή μήπως ένα ζωντανό σύνολο αποτυπώσεων των διαστάσεων; Των εντυπώσεων τους, στις ταλαντώσεις των εννοιών των χρωμάτων; Κάτι είναι ζωντανό στο Σύμπαν και φέρει τη διαύγεια. Η ζωντάνια των ενώσεων επικοινωνεί με παλμούς οργανικούς. Η συνείδηση τους φέρει συναίσθημα; Μάλλον τριβή. Τί άλλο να είναι η τριβή πέρα από τη διατάραξη!; Φόβοι και αγάπες πρωτονίων εκεί που δεν υπάρχει διέξοδος και διαγραφή. Τα μαθηματικά κρύβουν χρώματα και η πληροφορία είναι εικόνα ανθρώπινου ασυνειδήτου. Ποιός παρατηρεί;

Μία Τρίτη βράδυ

Δεν επιβιώνουμε ως οργανική ύλη γιατί η απόσταση στο Χωρόχρονο είναι αυτή που καθορίζει και την ταχύτητα της πορείας του χρόνου ή του φωτός. Είμαστε πεπερασμένοι γιατί το φως έχει πεπερασμένη ταχύτητα. Η ενέργεια που καίγεται ουσιαστικά, γιατί η ύπαρξη είναι καύση, είναι αυτή που φέρουν τα νεύρα. Η μη επιβίωση μας ως οργανική ύλη είναι καθαρά μία νευρική ή νευρολογική αιτία υποθέτω. Όμως η γοητεία του ηλεκτρισμού στην ύπαρξη είναι ότι προκαλεί το συναίσθημα στην αίσθηση, ίσως τη λογική και μάλλον προκαλεί και την ψυχή. Αφού είμαστε προϊόντα άστρων η συνείδηση βρίσκεται παντού! Μέρος της συνείδησης είναι οι αισθήσεις και η αντίληψη. Ουσιαστικά ο περιορισμός στη μάζα είναι ένα σύνολο κβαντομηχανικών καταστάσεων ή φαινομένων. Η Θεωρία της Σχετικότητας μας δίνει την εξήγηση του περιορισμού αυτού. Συνυπάρχουν σε ένα και μοναδικό φαινόμενο, τη συμφιλίωση των αστρικών και όχι μόνο καταστάσεων.

Μου είχες πει "Θα εξαφανιστείς κάποια στιγμή" και τρόμαξα μέσα στο δέος της διαφάνειας. "Όμως η ψυχή περιέχει μάζα. Έναν συμπαντικό ορίζοντα της τρίτης διάστασης", έπρεπε να σου απαντήσω!

Να'χουμε να λέμε

 Η βαρύτητα στο χωρόχρονο αλλάζει οπτικές, κυρίως των εικόνων. Είναι μία διαφορά μεταξύ της τριβής της διαφάνειας του κενού στο τίποτα

(στην επιφάνεια του Μαύρου με την αρχή της διαφάνειας που θα δώσει το Γκρι των διαστάσεων. Αυτό είναι ο Χωρόχρονος;). 

Αυτό είναι ο χρόνος. Η απόσταση. Δεν δύναται δυναμική ενέργεια χωρίς την κίνηση. Ίσως στο βάθος τον εννοιών, την πραγματικότητα. Το μολύβι είναι ο βασικός πυρήνας του μαγνητικού πεδίου. Φέρει τη σφαίρα της πραγματικότητας. Λογικά τη στασιμότητα ή τη σταθερή πορεία, εφόσον υπάρχει κίνηση.

..οι βράχοι γκρεμίζονται και θραύονται μέσα στο κενό, με όριο το χλωριούχο νάτριο! το αλάτι δηλαδή!

Εν τω μεταξύ

Χωροχρονικές ταχύτητες, το πιθανότερο συχνοτήτων ραδιοκυμάτων, είναι η διορατικότητα. Η διορατικότητα, που μπορεί να οριστεί στην ιδιοσυγκρασία και ως διαίσθηση, είναι χαρακτηριστικό βιοχημικό γνώρισμα της, έχω αρχίσει να καταλήγω.

Σωματίδια που φέρουν πληροφορία. H πληροφορία στη διορατικότητα είναι ένας συγκεκριμένος όγκος που φέρει η ιδιοσυγκρασία. Άρα τα μόρια της βιοχημείας εκείνης, η οποία καθορίζει ή χτίζει την ιδιοσυγκρασία, οξυγονώνονται περισσότερο όταν υπάρχει διορατικότητα. Η οξυγόνωση αυτή είναι μία μορφή κλειστού θερμοδυναμικού φαινομένου ή ώσμωσης με τα μόρια να φορτίζονται λογικά θετικά κατά την κορύφωση της λήψης της πληροφορίας. Η λήψη της πληροφορίας συνεπώς, σε διαδικασία διορατικότητας της βιοχημείας, θα μπορούσε να είναι μία μορφή κίνησης ηλεκτρονίων που εκπέμπουν σήματα στα ραδιοκύματα; Άρα τα φωτόνια θα μπορούσαν να φέρουν ηλεκτρόνια!;