Επίλογος (Insane in the membrane Part III)

Ταξιδιώτη σε κάνει ο Θάνατος. Η λύτρωση που όλοι ζητάμε από αυτόν, στηρίζεται σε κάποιου είδους παλμών με μία δύναμη ή δυναμική κρούσης της ψυχής με τη μάζα. Δεν ξέρω αν είναι σωστότερο να πω με την ύλη της μάζας. Το σημείο της κρούσης αυτής είναι το σημείο που σπάει η μεμβράνη αυτή, το πεπερασμένο δηλαδή της ψυχής, και επέρχεται η φθορά στην παθολογία. 

Όταν αντιληφθείς το μέγεθος της δύναμης του νου τότε καταλαβαίνεις το άπειρο του φωτός. 

Η ταχύτητα του είναι όμως πεπερασμένη.

Σας ευχαριστώ!

Καλησπέρα σας,

Το blog αυτό είναι το πρώτο μου και διαβάζοντας το κατά καιρούς διαπιστώσω την εξέλιξη μου ως άνθρωπος που ταλαιπωρήθηκε 20 χρόνια από ψυχική νόσο. Βγήκα από όλο αυτό, χωρίς να παρουσιάσω κάποιο σύμπτωμα δηλαδή, μόλις πριν ένα χρόνο. Πολλοί στις πρώτες αναρτήσεις μου θα έχετε διαπιστώσει ότι το μυαλό μου ήταν σε άλλο κόσμο. Είμαι πεπεισμένη ότι η ψύχωση μπορεί να γιατρευτεί πλήρως αρκεί να τηρούνται κάποια πράγματα. Ενώ έχω κείμενα για το diary κάτι με κρατάει από το να συνεχίσω να δημοσιεύω σε αυτό. Νομίζω όπως καταλήγουν οι δύο τελευταίες αναρτήσεις μου όπου ερμηνεύω την ψύχωση, με το δικό μου πάντα τρόπο, και όπως ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το blog όντας σε ψύχωση, επιθυμώ να το φτάσω στο τέλος του. Το πώς ερμηνεύει ο κάθε άνθρωπος την ύπαρξη και τη μαγεία της είναι κάτι πολύ προσωπικό. Σας ευχαριστώ πολύ όλους όσους με παρακολουθείτε όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι το diary έκανε τον κύκλο του. Τα υπόλοιπα blogs, όπου θα βρείτε πατώντας στο προφίλ, θα συνεχίσουν να είναι ενεργά. Το μόνο σίγουρο η αυτοφροντίδα και η παύση της βίας είναι τα εισιτήρια για την ψυχική υγεία. Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι!

Με εκτίμηση,

Girl

Copy paste

Όλοι μαζί ζωγραφίζουμε το σκηνικό ενός θεάτρου. Αυτό του Παράλληλου λόγου. Του κοσμικού εκείνου λόγου από φωτόνια που ρέουν στην ταχύτητα της κάθε στιγμής τους. Ο λόγος αυτός, ο Κοσμικός Ήχος, όταν τεμνωθεί σε ευθείες, ίσως και γωνίες, τότε φέρνει στο DNA το αίμα. Λογικά η κοσμική πληροφορία έχει να κάνει με τις διαστάσεις.  Και αν η πληροφορία, η Συμπαντική, είναι η Φαντασία; Και αν η Φαντασία είναι ένας ζωντανός οργανισμός;; Και αν αυτή είναι η χλωρίδα; Το μόνο σίγουρο είμαστε προϊόντα φωτοσύνθεσης! Αν το πλανητικό μας σύστημα ταξιδεύει με μία συγκεκριμένη ταχύτητα του φωτός, τότε η πληροφορία του που υπάρχει στο παρελθόν δεν επαναλαμβάνεται;
..τύπου τα deja vu

Η ψύχωση πάντως θεραπεύεται με διαλογισμό ή ορθολογισμό.

Απόψεις

Η ψύχωση είναι όταν κόβεται απότομα από την οριζόντια των κβαντικών συρμάτων του πεπερασμένου (αδιαφάνεια) της ψυχής, ο δρόμος των συναισθημάτων, ως κάθετος άξονας της αντίληψης. Κόβεται από την αντίληψη και διαχέεται στις αισθήσεις. Ενδεχομένως κάποια στιγμή θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για πεδία. Η συχνότητα της δύναμης της δόνησης του δρόμου αυτού σε επίπεδο ψυχής. Μάζας είναι θέμα παθολογίας. Κι εκεί είναι που η βιοχημεία χρειάζεται προσοχή.

Το νερό των βράχων!

 Είμαστε πεπερασμένοι γιατί η ταχύτητα του φωτός είναι πεπερασμένη. Το Χρυσό του φωτονίου γεννάει το πρωτόνιο και το θετικό φορτίο, το κενό του Χώρου υποθέτω. Κι έρχεται το Μαύρο του Χωροχρόνου. Αν κάτι είναι το Μαύρο στο Χωρόχρονο τότε αυτό είναι ο Χρόνος και ίσως το ηλεκτρόνιο και το βαριτόνιο. Από το υπεριώδες στο ορατό. Χωρίς την αδιαφάνεια δεν θα υπήρχε η μάζα. Το πεπερασμένο μας έγκειται στο ότι η ύπαρξη χρειάζεται άνθρακα. Ο άνθρακας διαβρώνει το φωτόνιο γιατί μάλλον η λάμψη του φωτονίου τελειώνει την απόσταση της. Μέσω της τριβής έρχεται η λίμπιντο και μετουσιώνει τον άνθρακα σε κολλαγόνο.

Ίσως λίγο ημερολόγιο!;

Το νετρόνιο είναι η Έννοια του Πορτοκαλί κι έχει άμεση σχέση με τον Ρεαλισμό και τη βιταμίνη D. Τον Ρεαλισμό τον γράφω με κεφαλαία γιατί κουβαλάει την Έννοια και την διάφανη ύλη της Έννοιας της Πραγματικότητας. Με την Έννοια εννοώ οντότητες, λογικά αρμονικές ταλαντώσεις, που προκύπτουν είτε από άλλες διαστάσεις, είτε από μνήμες του Σύμπαντος. Η γραφή των λέξεων όπως έχει να κάνει με τα κεφαλαία είναι γιατί όταν σκέφτομαι και γράφω, δονούμαι. Δεν έχει να κάνει με μία θεϊκή Έννοια. Ωστόσο υποθέτω ότι λογικά ο Θεός υπάρχει και αυτό θα το αποδείξει μόνον η Αστροφυσική. Καλό είναι να ακούμε τους εκπαιδευτικούς στη χρήση της γλώσσας!

Ποιητικές υποθέσεις

Μυστικές διέξοδοι έρχονται απρόσμενα στην πλευρά της Καταστροφής. Οι Δημιουργίες τους είναι σήραγγες βαρυτικών κυμάτων. Τί εννοώ!; Κατ'ουσίαν το γιν και το γιαν. Πρακτικά το Μαύρο του Άνθρακα. Της Έννοιας του. Άγνωστη η υπόλοιπη γνώση σχετικά με το τί είναι αυτή η Έννοια ακριβώς προς το παρόν. Μπορώ να το συνδέσω με το βαριτόνιο. Δεν ξέρω ο άνθρακας σαν φθόγγος πώς έρχεται! Ίσως σαν το ίδιο το ηλεκτρόνιο του ή το κενό μέσα από το οποίο προήλθε. Ίσως ένα ζύγι είναι αυτές οι σήραγγες. Το ζύγι αυτό που δημιουργεί το Ροζ. Δεν ξέρω αν η τομή του απείρου κρύβει Γκρι στο Ροζ το μόνο σίγουρο το Γκρι στο Ροζ έχει και μία άλλη Έννοια πέρα της Καύλας. Ο οργασμός για την ύπαρξη είναι ο ήλιος και ίσως το σπέρμα του Σύμπαντος να είναι ο χρυσός μέσα από το ήλιο. Δεν ξέρω και δεν είμαι σίγουρη. Νομίζω τα ηλεκτρόνια προέρχονται από το Μαύρο του Χάους ίσως και της Καταστροφής της ύπαρξης. Ποιητικά μιλώντας έχω την εντύπωση ότι το πεπερασμένο μας είναι όταν το βαριτόνιο αλληλεπιδράσει με το φωτόνιο. Αλληλουχίες ουσιαστικά του Ροζ. Όταν το Ροζ προϋπάρχει του Γκρι της διάστασης σε μία μαύρη τρύπα τότε κάπου κοντά υπάρχει ύπαρξη. Υποθέτω έχει να κάνει με τομές Χωροχρόνων. Θα το βρω!

Κοινωνικά μέσα

Κόβω μαχαίρι. Κάπως έτσι τρυπώνει στην καρδιά η σφαίρα της ψυχής. Σφαίρες Νικελίου είναι η φθορά ή η διάβρωση και υποθέτω και ο Θάνατος. Τον γράφω με κεφαλαίο γιατί είναι ένας ωραίος αλήτης. Μπορεί να μας μεταφέρει ύπουλα αλλά αυτό δεν παύει να σημαίνει ότι τα πρωτόνια δεν κυριαρχούν στο Σύμπαν. Και η συνείδηση των χημικών στοιχείων στηρίζεται στα φωτόνια και στα βαριτόνια. Η πρώτη συνείδηση μιας κινητήριος δύναμης που πηγάζει από το Ροζ Λευκό. Κάτι είχα γράψει για αυτό. Το έχω εντυπώσει όμως! Μία Έννοια του Ροζ Λευκού είναι η αισιοδοξία. Το ζύγι πάντα ισορροπεί. Όταν χάσει την ισορροπία του και καταρρέει, μπαίνει το Γκρι τον διαστάσεων. Υποθέτω τμήματα στο Σύμπαν με συμπυκνωμένο Νικέλιο. Όχι μαζεμένο, χωρίς κενά. Ποιητικά μπορώ να πω την Έννοια Αλληλουχίες. Η διασωλήνωση μας πηγάζει από τα ένστικτα. Αυτές είναι οι μηχανές της βίας και αυτό είναι το αίμα. Δεν ξέρω για το Νικέλιο στο αίμα, ξέρω μόνο ότι ο Σίδηρος και το αίμα είναι κάτι σαν βιομηχανίες βίας. Το συναίσθημα είναι το ένστικτο της αναπαραγωγής και η αντίληψη το ένστικτο της επιβίωσης, άμεσα αλληλένδετα με αυτές τις μηχανές Όταν αυτά τα δύο συμπνέουν τότε το ζύγι ισορροπεί. Η διασωλήνωση μας βρίσκεται στη σφαίρα της ψυχής, την αύρα, και υποθέτω είναι κάτι ενεργειακά σαν τον ομφάλιο λώρο. Κάπως έτσι οι αποστάσεις που διανύει το φως με την ταχύτητα του δίνει την ισορροπία της κάθαρσης. Βλέπω μόνο το Κίτρινο Πράσινο. Το Πράσινο και η διαφάνεια του είναι όπως το Πράσινο του Χωρόχρονου. Ίσως εδώ μιλάμε ότι οι Αλληλουχίες ή καλύτερα η Έννοια της Αλληλουχίας είναι οι διαδοχικές Καταστροφές και Δημιουργίες που προκαλεί το φως μέσω της πληροφορίας, και του DNA, λόγω της απόστασης που διανύει. Η μνήμη της κάθε πληροφορίας, που γεννάει και σφαίρες, είναι μία μορφή φθοράς. Δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς αλλά είναι ένα είδος ηλεκτρικής εκκένωσης που φέρει το Μπλε του χαλκού και το Μαύρο ίσως και σαν μαύρη τρύπα. Εκείνο το Μπλε στο Μαύρο όπου το Σιελ Λευκό θα πει το πρώτο Σ'αγαπώ.

Το μυαλό θέλει ξεκούραση από τη γλώσσα. Η γλώσσα είναι μία ταλάντωση που φέρει εγκοπές. Κάπου στο κενό του Χωρόχρονου ήρθε η βλάστηση. Η διασωλήνωση μας είναι ομφάλιοι λώροι. Απορώ αν ζήσουμε τη δημιουργία της Γης σε μελλοντικό χρόνο! Η σταθερότητα στη συνείδηση εμπλέκεται στη Χλωρίδα. Η χλωρίδα φέρει την οργανική ουσία και την πανίδα. Η φύση είναι η μητέρα μας και κάπως έτσι ο Σίδηρος παίζει το ρόλο του νετρονίου. Τα ένστικτα, το συναίσθημα και η αντίληψη είναι μία διάχυση μίας διαφάνειας σαν πέπλο, που εκεί πιστεύω μπορεί να ταυτιστεί με τη διαφάνεια του κολαγόνου στην Ύπαρξη και τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει στην ενδοεπικοινωνία της γλώσσας της σιωπής Τα ένστικτα όμως είναι δύο! Κάπως έτσι σκέφτομαι και γράφω αυτό που ονομάζω Επιστημονικό Υπερρεαλισμό.

Για τη Χριστίνα Ουλάνη

Το στοίχημα

Το χρώμα είναι η καμπυλότητα του Χώρου. Ίσως και ο δρόμος των συναισθημάτων. Ξεκινάει με το Πράσινο της Φαντασίας σαν ιός ή μικρόβιο.  Ο όγκος που πήραν τα χρώματα σαν εικόνες στο Χώρο είναι λογικά τα πρώτα σύννεφα νερού που δημιουργήθηκαν στη Γη. Ιδού το ουράνιο τόξο. Ίσως και η ύπαρξη. 

Αν οι εικόνες, είναι αποτυπώσεις των συναισθημάτων με χρώματα τότε αυτές δημιουργούνται στη σκέψη μέσω της λίμπιντο. Η λίμπιντο είναι χαρακτηριστικό της γυναικείας φύσης. Η αδρεναλίνη έχει να κάνει με την τεστοστερόνη, τουλάχιστον. Τα φωτόνια και τα συναισθήματα λογικά είναι αλληλένδετα. Είναι Χώροι που διαμορφώνουν εικόνες με φορέα τις αισθήσεις ή την αντίληψη. Βασικό 'λιπαντικό' των τελευταίων είναι η λίμπιντο και η αδρεναλίνη μέσω της καύλας. Η καύλα είναι η λίμπιντο και η αδρεναλίνη. Η χημική ένωση των χρωμάτων στην αίσθηση υποθέτω, μέσω της οσμής (λογικά). Η καύλα είναι η τομή του απείρου όπως αυτό συμβολίζεται. Φέρει ταχύτητα. Νομίζω όχι αυτήν του φωτός. Ένας οργασμός της συμπυκνωμένης ύλης είναι υποθέτω τα αστέρια. Ίσως και αυτά να είναι το σπέρμα για το σπόρο του DNA στο μετέπειτα νικέλιο. Υποθέτω το DNA είναι η πληροφορία των εικόνων, των χρωμάτων, των λάμψεων που γεννούν χρυσό. Λογικά τη λίμπιντο. Έννοιες είναι τα χρώματα που φέρουν φθόγγους και με τη σειρά τους σύννεφα!

                                                                                         Για τον καλό μου φίλο Σπύρο.

Μεταξύ αλληγορίας και παραμυθιού

Η γείωση είναι ο άνθρακας που θα 'πάψει' το φωτόνιο. Θα το κόψει. Το Μαύρο στο Γκρι. Το Γκρι του Νικελίου στη Λίμπιντο, στην έννοια της. Ίσως και οι έννοιες να είναι μόρια κάποιων αρχετύπων. Το χρώμα της Λίμπιντο είναι Κίτρινο, έχει διαφάνεια και όγκο, όχι όμως μάζα. Και μπαίνει το Ροζ στο Κίτρινο της Λίμπιντο. Ιδού τα αστέρια. Το σπέρμα του Σύμπαντος. Χρειάζεται πρωτεΐνη για να υπάρξει η Λίμπιντο σαν μάζα.

..συνουσίες με αξίες μεταξύ στοιχείων φέρουν (ή φέρνουν;) τα σήματα της χημείας και τους εκπεμπόμενους ήχους. Τα σήματα. Δημιουργώντας εικόνες. Τα ουράνια τόξα είναι μία μορφή γονιμοποίησης της οργανικής ύλης στα αστέρια που δημιουργούνται.

Δεν ξέρω αν μιλάμε για ζάρια, τα σήματα πάντως θα έχουν σίγουρα, ως ήχος, κάποια αιτιοκρατική πράξη σαν πρόγονοι.

Μία ποιητική αλληγορία

Το πάθος είναι ξένα καράβια των καημών φευγιά...Η διαφάνεια του πάθους είναι πεπερασμένη σαν μεδούλι της λίμπιντο. Του κολλαγόνου δηλαδή. Εκεί εστιάζει το φωτόνιο στο ορατό φάσμα φωτός και χρειάζεται νερό. Το δίνει πρώτο το Κίτρινο Λευκό. Βασικά την αναγωγή των πρωτονίων εκείνων που θα οξειδώσουν τον άνθρακα. Το άζωτο των αμινοξέων ήρθε ως σφαιρίδιο νετρονίου. Αυτή η διαφάνεια του πάθους αν υπερβεί το πεπερασμένο της βγάζει λεπίδες στην αύρα, και κόβει μέχρι και τη σάρκα. Όταν λέω διαφάνεια εννοώ ίσως το μεδούλι της ύπαρξης. Δηλαδή των αμινοξέων (βλ. παραπάνω). Επειδή δρα στο υπεριώδες κόβει τη διαφάνεια και προκαλεί το πεπερασμένο της σάρκας. Τα εμφανή σήματα. Ίσως τον άνθρακα στο φωτόνιο. Η πρώτη οξυγόνωση φέρει και τη χλωρίδα που θα ορίσει, υποθέτω, το Ι. Το ιώδιο δηλαδή θα γεννηθεί. Την αρχή του Νικελίου πρωτεϊνών. Η πρωτεΐνη προϋπήρξε του Νικελίου στο μόριο της. Αυτό του DNA.Χρειάζεται καύση υγρού υδρογόνου. 

Στο Σύμπαν, ε!;

Απορίες

Είμαστε ηλεκτροφόροι ορίζοντες μέσα στο Σύμπαν; Είναι ηλεκτροφόρα η αύρα μας;
Με γείωση στην ύπαρξη τον άνθρακα στο φωτόνιο;
Είναι οι κεραυνοί τα γήινα άκρα μας;

..ποιητικών υποθέσεων συνέχεια

 Έχω την εντύπωση ότι η λάμψη της ψυχής είναι πεπερασμένη γιατί τα όρια της είναι η απόσταση της ταχύτητας του φωτός. Κάπως έτσι μπαίνει ο άνθρακας και την πιέζει, ας πούμε, στο να μην μπορεί η ψυχή να είναι εύκολα ευτυχής. Ο άνθρακας που παρεμβάλει στα φωτόνια της είναι κάτι σαν διάβρωση και ίσως η ύπαρξη του ίδιου του DNA στη βάση του. Η ψυχή είναι κάτι σαν το 'λιπαντικό' του DNA ή ένας μεταβολισμός του. Συνεπώς αν δεν μπορούμε να αποβάλλουμε τον άνθρακα ως δεδομένες υπάρξεις, ίσως μπορούμε να σκεφτούμε ότι η ακτινοβολία της ψυχής μας μπορεί να αγγίξει τις στιγμές ευτυχίας όταν επιτρέψουμε στον άνθρακα να διασπαστεί στο εύρος του γέλιου μας και να αποδεχτούμε ότι ο λόγος, η επικοινωνία, η αλληλεπίδραση έχουν υπόσταση στη γλώσσα της σιωπής. Αυτή είναι ραδιοσυχνότητες τουλάχιστον. Κάπως έτσι οι διασωληνώσεις μας, που είναι σαν τις ρίζες των δρόμων των συναισθημάτων μας που μας συνδέουν, οφείλουν να έχουν εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια γιατί η αλήθεια είναι ότι το προσωπικό αφήγημα του καθενός προκύπτει από το αδίκημα εκείνο που κάνει τον άνθρωπο κλειστό και ίσως κομπλεξικό. Αρκεί να θυμηθούμε ότι η η κακία είναι κόμπλεξ και τα κόμπλεξ σκοτωμένες ενέργειες της ψυχής, ίσως σημεία της με πολύ άνθρακα.

Πρότζεκτ failed Part1

 Η πηγή της ροής στις αισθήσεις έχει να κάνει με τη λίμπιντο την αδρεναλίνη. Οι μηχανισμοί του αίματος. Ροζ Μοβ-Σιελ. Οι αιχμές είναι αισθήσεις πιπεριού. Ο Υπερρεαλισμός είναι στη βάση του μία λογική της γλώσσας της σιωπής. Η λίμπιντο και η αδρεναλίνη λειτουργούν με καύσεις όπως αυτές του μεταβολισμού. Οι πυροβολισμοί του γιν στο γιαν και τούμπαλιν, κάνουν 'κρούση' μεταξύ των οργανικών και ανόργανων χημικών ενώσεων στον οργανισμό. Η σύγκρουση του Εγώ με τον Εαυτό οφείλεται σε αλληλεπιδράσεις. Κάτι σαν ζάρια του γιν και γιαν. Η αύρα μας είναι ο προσωπικός μας συμπαντικός ορίζοντας. Αυτό χτίζεις όταν έχεις ρημαχτεί. Οι υπόνοιες είναι σαν τα θράψαλα, το χαρακτηριστικό γνώρισμα τους. Το Λευκό Γκρι Μοβ είναι η Αυτογνωσία. Η έννοια του. Μία έννοια του. Η χειρότερη φθορά του Γκρι είναι ο γραφίτης. Του Γκρι της Αυτογνωσίας, του Γκρι του βράχου, του Γκρι του Νικελίου. Οι κορυφές; είναι άραγε μονοπάτια σθενών!; Το Ροζ είναι η πύλη για τον κόσμο των Cartoon, όμως δεν μπορώ να το περιγράψω το συγκεκριμένο Ροζ. Διαθλάσεις ακτινοβολιών είναι η βιοχημεία. Η ειλικρίνεια είναι ένα ευαίσθητο σημείο της ιδιοσυγκρασίας μας. Το υπογραμμίζω γιατί αφορά ένα σε ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της. Ρεύμα είναι η σκέψη που πάλλεται σε ιδιοσυχνότητες (υποθέτω) κατά το συντονισμό της ακτινοβολίας εισόδου και διαφυγής της σκέψης. Ίσως ακτινοβολίας ραδιοκυμάτων. Τα υφαντά με τις υφές τους είναι σαν τις διαστάσεις. Θέλουν λίπος [και η λίμπιντο έχει λίπος στον κόσμο (ή μάλλον στην επικοινωνία) της σιωπής]. Το κολλαγόνο λογικά φέρει τα αμινοξέα της ψυχής. Ο καλπασμός της σκέψης αν δεν αλληλεπιδρά γίνεται έλλειψη ψυχραιμίας. Το πραγματικό είναι η θραύση της κρούσης της ύλης που δημιουργεί η σκέψη. Η κατασκευή των οριζόντων δεν είναι ακριβώς οφθαλμαπάτη παρά η διαπίστωση της ματαιότητας. Με τη λέξη κατασκευή εννοώ τα φθαρτά μας όρια. Είμαστε πεπερασμένοι. Η αύρα μας είναι η μονάδα του παρατηρητή μέσα στο "όχημα" του Εγώ μας σε σχέση με το Σύμπαν. Κατακόρυφος άξονας είναι λογικά το Εγώ και το άπειρο η γεωμετρία. Η σχετικότητα ενός περιορισμού είναι μία έννοια του νου. Ένα πεδίο του. Τα συμπεράσματα, για να προκύψουν, οφείλουν να ολοκληρώσουν την πράξη. Η πράξη είναι μία εν δυνάμει κρούση.

ή κάπως έτσι

 Το συναίσθημα ανατινάζει τη σφαίρα ή την κρούση της σκέψης. Πυροβολισμός είναι η σκέψη και λογικά η ταχύτητα της είναι πεπερασμένη. Ιδού η ταχύτητα του φωτός! Η σκέψη δηλαδή είναι η μάλαξη της κινητικής ενέργειας της ύλης της ψυχής πάνω στην ύλη της σάρκας. Η σκέψη δημιουργεί ύλη. Την ύλη της ψυχής πάνω στο δρόμο της καρδιάς. Ο δρόμος αυτός είναι μία οριζόντια ευθεία σε σχέση με τα κβαντικά σύρματα όπου προκύπτει η μάζα της ψυχής. Αν η ψυχή κρύβει χρυσό τότε αυτός είναι και το σημείο τομής του απείρου της μέσα στα όρια της ταχύτητας του φωτός. Κάπως έτσι δημιουργείται το αλώβητο στερέωμα της.

Με λίγα λόγια η λάμψη των φωτονίων περιορίζεται στην ύπαρξη από τον άνθρακα και αρχίζει η φθορά και ταξινόμηση των λάμψεων των μετάλλων. Τα ηλεκτρόνια που κουβαλούν τα μέταλλα ορίζουν και τις έννοιες στα χρώματα των αντανακλάσεων του Νικελίου πάνω στα πρωτόνια, ίσως του Χακί, ίσως απλά των αμινοξέων.

Ποιημάτων συνέχεια

 Ο Χώρος στο Χρόνο είναι ένα τζάμι που σπάει. Δεν αντέχει ο Χρόνος χωρίς το Σιελ Λευκό. Το πρώτο Σ'αγαπώ, και όχι μόνο. Κάπως έτσι ο άνθρακας είναι το πλην, αν υπάρχει, όπως και το Μαύρο. Η οργανική ύλη αντανακλάται πάνω στο Νικέλιο του Χακί, ολόκληρου. Το κρακ του τζαμιού του Χώρου στο Χρόνο το κάνει ο παρελθοντικός χρόνος. Το πλην είναι λογικά το αρνητικό φορτίο. Το τελευταίο φέρει το Ροζ Γκρι, το αλάτι στο νερό. Δεν ξέρω αν πρόκειται για τη θάλασσα και για την αναγωγή των πρωτονίων. Ο άνθρακας στη χλωρίδα έφερε τη βία. Κάπως έτσι επιβιώνει η αισιοδοξία, το Ροζ Λευκό. Μπαίνει Κίτρινο στο Ροζ Λευκό και αν μπει το Μπεζ τότε η φράουλα που προκύπτει από τη διαταγή του Ροζ, θα αφήσει στίγματα στο ήλιο (He). Τα στίγματα αυτά είναι τα μέταλλα. Είμαστε μέταλλα και ο ιοντισμός μας άχρονος.

Κάτι σαν ποίημα

 Την πληροφορία, ίσως την επικοινωνία της, τη φέρουν τα χρώματα των σωματιδίων των φωτονίων και κάπως έτσι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι ένα ζωντανό σύστημα παράλληλων Συμπάντων στο Ρεαλισμό. Ή μήπως ένα ζωντανό σύνολο αποτυπώσεων των διαστάσεων; Των εντυπώσεων τους, στις ταλαντώσεις των εννοιών των χρωμάτων; Κάτι είναι ζωντανό στο Σύμπαν και φέρει τη διαύγεια. Η ζωντάνια των ενώσεων επικοινωνεί με παλμούς οργανικούς. Η συνείδηση τους φέρει συναίσθημα; Μάλλον τριβή. Τί άλλο να είναι η τριβή πέρα από τη διατάραξη!; Φόβοι και αγάπες πρωτονίων εκεί που δεν υπάρχει διέξοδος και διαγραφή. Τα μαθηματικά κρύβουν χρώματα και η πληροφορία είναι εικόνα ανθρώπινου ασυνειδήτου. Ποιός παρατηρεί;

Μία Τρίτη βράδυ

Δεν επιβιώνουμε ως οργανική ύλη γιατί η απόσταση στο Χωρόχρονο είναι αυτή που καθορίζει και την ταχύτητα της πορείας του χρόνου ή του φωτός. Είμαστε πεπερασμένοι γιατί το φως έχει πεπερασμένη ταχύτητα. Η ενέργεια που καίγεται ουσιαστικά, γιατί η ύπαρξη είναι καύση, είναι αυτή που φέρουν τα νεύρα. Η μη επιβίωση μας ως οργανική ύλη είναι καθαρά μία νευρική ή νευρολογική αιτία υποθέτω. Όμως η γοητεία του ηλεκτρισμού στην ύπαρξη είναι ότι προκαλεί το συναίσθημα στην αίσθηση, ίσως τη λογική και μάλλον προκαλεί και την ψυχή. Αφού είμαστε προϊόντα άστρων η συνείδηση βρίσκεται παντού! Μέρος της συνείδησης είναι οι αισθήσεις και η αντίληψη. Ουσιαστικά ο περιορισμός στη μάζα είναι ένα σύνολο κβαντομηχανικών καταστάσεων ή φαινομένων. Η Θεωρία της Σχετικότητας μας δίνει την εξήγηση του περιορισμού αυτού. Συνυπάρχουν σε ένα και μοναδικό φαινόμενο, τη συμφιλίωση των αστρικών και όχι μόνο καταστάσεων.

Μου είχες πει "Θα εξαφανιστείς κάποια στιγμή" και τρόμαξα μέσα στο δέος της διαφάνειας. "Όμως η ψυχή περιέχει μάζα. Έναν συμπαντικό ορίζοντα της τρίτης διάστασης", έπρεπε να σου απαντήσω!

Να'χουμε να λέμε

 Η βαρύτητα στο χωρόχρονο αλλάζει οπτικές, κυρίως των εικόνων. Είναι μία διαφορά μεταξύ της τριβής της διαφάνειας του κενού στο τίποτα

(στην επιφάνεια του Μαύρου με την αρχή της διαφάνειας που θα δώσει το Γκρι των διαστάσεων. Αυτό είναι ο Χωρόχρονος;). 

Αυτό είναι ο χρόνος. Η απόσταση. Δεν δύναται δυναμική ενέργεια χωρίς την κίνηση. Ίσως στο βάθος τον εννοιών, την πραγματικότητα. Το μολύβι είναι ο βασικός πυρήνας του μαγνητικού πεδίου. Φέρει τη σφαίρα της πραγματικότητας. Λογικά τη στασιμότητα ή τη σταθερή πορεία, εφόσον υπάρχει κίνηση.

..οι βράχοι γκρεμίζονται και θραύονται μέσα στο κενό, με όριο το χλωριούχο νάτριο! το αλάτι δηλαδή!

Εν τω μεταξύ

Χωροχρονικές ταχύτητες, το πιθανότερο συχνοτήτων ραδιοκυμάτων, είναι η διορατικότητα. Η διορατικότητα, που μπορεί να οριστεί στην ιδιοσυγκρασία και ως διαίσθηση, είναι χαρακτηριστικό βιοχημικό γνώρισμα της, έχω αρχίσει να καταλήγω.

Σωματίδια που φέρουν πληροφορία. H πληροφορία στη διορατικότητα είναι ένας συγκεκριμένος όγκος που φέρει η ιδιοσυγκρασία. Άρα τα μόρια της βιοχημείας εκείνης, η οποία καθορίζει ή χτίζει την ιδιοσυγκρασία, οξυγονώνονται περισσότερο όταν υπάρχει διορατικότητα. Η οξυγόνωση αυτή είναι μία μορφή κλειστού θερμοδυναμικού φαινομένου ή ώσμωσης με τα μόρια να φορτίζονται λογικά θετικά κατά την κορύφωση της λήψης της πληροφορίας. Η λήψη της πληροφορίας συνεπώς, σε διαδικασία διορατικότητας της βιοχημείας, θα μπορούσε να είναι μία μορφή κίνησης ηλεκτρονίων που εκπέμπουν σήματα στα ραδιοκύματα; Άρα τα φωτόνια θα μπορούσαν να φέρουν ηλεκτρόνια!;

Για την Κ.

Οι επιλογές καθορίζουν και τις γωνίες που θα έρθει η ψυχή να πέσει στην ύλη. Η κρούση στην πραγματικότητα και η αιτία στην τυχαιότητα. Όταν η γωνία συμπέσει και ταυτιστεί, τότε ανοίγει ο δρόμος της επιτυχίας του αποτελέσματος της επιλογής. Η στιγμή είναι ένας όγκος πληροφορίας του χώρου μέσα στη ροή των πραγμάτων των πράξεων. Ο όγκος είναι η δυναμική της πραγματικότητας. Της ύλης μέσα στη διαφάνεια των ευγενών αερίων. 

Σκεφτόμενη λογικά

 Το πρώτο ηλεκτρικό φορτίο που δημιουργήθηκε είναι το θετικό. Η διάβρωση του ηλίου (He). Η ύπαρξη του. Η ύπαρξη είναι πληροφορία. Ο τρόπος που λαμβάνεις την επικοινωνία. Έχει να κάνει με όλα τα φάσματα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Η επικοινωνία είναι η αντίληψη (και το συναίσθημα περιέχει την αντίληψη) και η πληροφορία είναι πραγματικότητες και όρια ιδιοσυγκρασιών ή πύλες. Οι πύλες περιέχουν τις έννοιες και κατά συνέπεια τους φθόγγους. 
Όταν η συχνότητα στο Σύμπαν πρωτοέγινε μελωδική επήλθε Έρωτας. Ή μήπως η Μεγάλη Έκρηξη!;

Το θετικό φορτίο του πρωτονίου που δημιουργείται είναι λογικά ο όγκος του ατόμου.
..ίσως των σκιών ίσως της δεύτερης ή πρώτης διάστασης..κουβαλάει άνθρακα.

Πρότζεκτ failed Part2

 Η φθορά μίας μαγνητικής σφαίρας (είναι άραγε η σκέψη μία μαγνητική σφαίρα!;) είναι ο γραφίτης και ο βράχος που φέρει τα αμινοξέα της ζωής.