Copy paste

Όλοι μαζί ζωγραφίζουμε το σκηνικό ενός θεάτρου. Αυτό του Παράλληλου λόγου. Του κοσμικού εκείνου λόγου από φωτόνια που ρέουν στην ταχύτητα της κάθε στιγμής τους. Ο λόγος αυτός, ο Κοσμικός Ήχος, όταν τεμνωθεί σε ευθείες, ίσως και γωνίες, τότε φέρνει στο DNA το αίμα. Λογικά η κοσμική πληροφορία έχει να κάνει με τις διαστάσεις.  Και αν η πληροφορία, η Συμπαντική, είναι η Φαντασία; Και αν η Φαντασία είναι ένας ζωντανός οργανισμός;; Και αν αυτή είναι η χλωρίδα; Το μόνο σίγουρο είμαστε προϊόντα φωτοσύνθεσης! Αν το πλανητικό μας σύστημα ταξιδεύει με μία συγκεκριμένη ταχύτητα του φωτός, τότε η πληροφορία του που υπάρχει στο παρελθόν δεν επαναλαμβάνεται;
..τύπου τα deja vu

Η ψύχωση πάντως θεραπεύεται με διαλογισμό ή ορθολογισμό.