Πότε αντιλαμβάνεσαι κάποιον και πότε παρερμηνεύεις?..είναι μερικοί άνθρωποι που δεν μπορώ να τους διαβάσω..δεν μπορώ να διαβάσω το βλέμμα τους και αν νιώσω ότι γίνεται αυτό αυτομάτως φοβάμαι και είναι σα να τρελλαίνομαι..δεν έχω εμπνευση να γράψω τίποτα λίγο πιο δημιουργικό..μόνον εφόσον έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, νομίζω διαβάζεις πιο εύκολα τους άλλους..η αντίληψη του συναισθήματος μπορεί να λειτουργήσει και παρεμηνευτικά..δεν ξέρω..νιώθω το σώμα μου και το πρόσωπό μου στεγνό..δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει να νιώσω όμορφα..και πιέζω τον εαυτό μου να νιώσει και σπάνε τα νεύρα μου..χάνεται η υπομονή μου..τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα..βιάζομαι λες και δεν υπάρχει μαγεία και υπομονή μέχρι να αντιληφθείς τον άλλο..βέβαια αν χαίρομαι για κάτι είναι που έγινα λίγο πιο σκληρή πάλι..φοβάμαι να ανοιχτώ και να με αφήσω τελείως ελεύθερη..αν κάτι με ενοχλεί είναι να μη νιώθω άνετα με τους ανθρώπους που έχω γύρω μου.. είναι και τα λόγια που μπορεί να σου βάλει ο καθενας..καμία απολύτως έμπνευση καμία απολύτως μαγεία..γιατί θα πρέπει να ερωτεύεσαι για να το δεις αυτό?..για να το νιώσεις και να το βιώσεις..όλοι περνάμε τις ψυχωσούλες μας..από κει και πέρα είναι θέμα ευαισθησίας ο βαθμός στον οποίο το φοβάσαι αυτό..γιατί θα πρέπει να πληγωνόμαστε?..και τί ακριβώς είναι το συναίσθημα του πόνου?..αν το αναλύσουμε μπορεί να αποδειχθεί και φόβος..ο φόβος της απώλειας και της μοναξιάς..ίσως της ασφάλειας που μπορεί να νιώθεις..ή έχεις ανάγκη..και πότε νιώθεις ασφαλής με τον εαυτό σου?..σίγουρα όταν του έχεις εμπιστοσύνη..μήπως είναι θέμα φιλοδοξιών?..βέβαια οι συνθήκες που ζούμε τώρα δε βοηθάνε καθόλου..να με δω όταν τελειώσει η σύμβαση!..δεν έχω ίδέα τί από όλα..και η αυτογνωσία πότε έρχεται?..ωριμάζεις νομίζω όταν δεχτείς τον εαυτό σου..νομίζω δεν τον μαθαίνεις απόλυτα ποτέ..έχουν βγει όλες οι ανάσφαλειες μου στην επιφάνεια..δέχομαι απλά ότι όλα είναι θέμα ευαισθησίας..οι πληγές είναι για να σου θυμίζουν..έτσι μου είχε πει ένας φίλος..και ότι δεν υπάρχουν λάθη..δυστυχώς μάλλον δε μαθαίνω ποτέ από τα λάθη μου..ή μάλλον ξεχνάω εύκολα:)..ίσως είναι απλά θέμα χρόνου..πίστη κι ευαισθησία..έχω χάσει την πίστη μου στους ανθρώπους..φοβάμαι τα κόμπλεξ που σου δημιουργούν..έλεγχος κι επιλογές..δεν έχω ιδέα..τώρα ακόμα και το blog μου φαίνεται ανούσιο..όλα όσα πριν λίγο καιρό τα θεωρούσα όμορφα και μαγικά τώρα τα βλέπω ανούσια..μάλλον οι συνθήκες που υπάρχουν στην αγορα εργασιάς θα πρεπε να με απασχολούν και όχι οι συναισθηματικές ανοησίες..τέλος πάντων..όλοι περνάμε φάσεις..ο χρόνος θα δείξει..καλο απόγευμα

Είδα σήμερα μία ταινία μικρού μήκους του Παζολίνι και με έβαλε λίγο σε σκέψεις. Βασικά μου άφησε μία γλυκιά γεύση και μου έμεινε μία ατάκα..ότι όταν μιλάς για τα συναισθήματα αυτά χάνονται..πάντα μιλούσα γι αυτά και ίσως γι αυτό άδειαζα..διαπίστωσα επίσης ότι με την έλλειψη υπομονής πιέζεις ταυτόχρονα τον εαυτό σου να νιώσει πράγματα τα οποία δεν έχουν ωριμάσει..όπως επίσης φταίνε και οι απαιτήσεις που μπορεί να έχεις από τους ανθρώπους..γενικά νιώθω καλά και είχε δίκιο ένας γνωστός μου..βάλε στόχο ότι θα φύγεις από το πατρικό μέσα σε ένα χρόνο και μέχρι τότε κάνε τα κουμάντα σου..τουλάχιστον δε θα χρειαστεί να παρακαλέσω κανέναν για δουλειά όταν θα τελειώσει η σύμβαση..εύχομαι απλά να είναι δημιουργικός ο χειμώνας..μοναχικός θα είναι σίγουρα γι αυτό δε με ενοχλεί που θα γυρίσω πίσω..αρκεί βέβαια να μη σπάσουν τα νεύρα μου..σκεφτόμουν τις προάλλες ότι όσο πιο πολύ ταυτίζεσαι με έναν άνθρωπο τόσο πιο πολύ δένεσαι..και ότι η σκέψη έχει να κάνει με καταστάσεις πέραν του ότι τις βιώνουμε αλλά ταυτιζόμαστε συγχρόνως..δεν ξέρω μπορεί να είναι και χαζά αυτά που λέω..ή γνωστά..αλλά νομίζω όσο λιγότερο μιλάς για τη χαρά τόσο περισσότερο τη νιώθεις..δε χρειάζεται να λες τα πάντα..στον πόνο όμως τί γίνεται?..ή στον πληγωμένο εγωισμό..ίσως τότε καλά να πάθεις που ανεχόσουν μία κατάσταση που δεν ήταν αμοιβαία..ίσως  είχε δίκιο ένας φίλος μου όταν μου είπε ότι πρέπει να φιλτράρεις τον άλλο..περνάω μία non sex φάση και για αυτό νομίζω βλέπω τα πράγματα λιγότερο συναισθηματικά..έχω αρχίσει να συνηθίζω τη μοναξιά και να είμαι καλά με την επιφάνεια στις διαπροσωπικές μου σχέσεις..έτσι κι αλλιώς μία σχέση δοκιμάζεται με το χρόνο..οφείλω να νιώσω ασφαλής με τον εαυτό μου ώστε να φύγει αυτή η αίσθηση βολέματος και ίσως βαρεμάρας..το μόνο σίγουρο θέλω να αποφύγω τα κόμπλεξ..ο εγωισμός δημιουργεί πολλά..και πότε είσαι σε θέση να τον αποβάλλεις?..μάλλον ποτέ..το χιούμορ είναι μία καλή λύση..έχω πολύ καιρό να αυτοσαρκαστώ..νιώθω ότι εκτίθεμαι..κι εκει διαπιστώνω την απομόνωση μου..το σύνδρομο δε με καταλαβαίνει κανείς..νομίζω θέλουμε και κλαιγόμαστε όταν δεν έχουμε αυτοεκτίμηση..και η αυτοπεποίθηση πόσο απέχει από την έπαρση?..είναι πολυδιάστατος ο άνθρωπος και ο καθένας θα το σκεφτεί υποκειμενικά..προσωπικά δε θέλω να ανέχομαι καταστάσεις..με καταπιέζει αυτό και με κομπλάρει..μου δημιουργεί τρομερά κόμπλεξ..άλλα λόγια να αγαπιόμαστε με λίγα λόγια..αλλά αν έπρεπε να βρω ένα νόημα με μία ψυχρή λογική θα έλεγα ότι χρειάζεται απλά αισιοδοξία..απο΄κει και πέρα στη φάση που είμαι τώρα δεν μπορώ να δω καμία απολύτως μαγεία τριγύρω μου..εύχομαι να περάσει αυτό..υπάρχουν πάντα και τα κενά..η έμπνευση για δημιουργία είναι ότι μου λείπει πιο πολύ..από κει και πέρα τί θεωρεί ο καθένας έμπνευση και τί δημιουργία είναι σχετικό..δεν έχω υλικό!!!!...κενό και ορθολογισμός..η σεξουαλικότητα είναι η πηγή της έμπνευσης και της ομορφιάς..της ίδιας της μαγείας της ζωής..και τώρα το πολύ να νιώσω τόσο όμορφη και σεξουαλική όσο ένα ξεραμένο φύλλο δέντρου..τουλάχιστον ακόμα είμαι μέρος του δέντρου..ευχομαι να είναι απλά μία φάση..καλό βράδυ..

Tελικά γυρνάω πίσω στο πατρικό, λόγω οικονομικής κρίσης, και ευχομαι να ξεχρεώσω..το γάτο ευτυχώς θα μου το φιλοξενήσει ένα ζευγάρι ιταλών και θα μπορέσω να τον πάρω πάλι πίσω όταν κι εφόσον ορθοποδήσω..τόσες προσπάθειες για να γυρίσω στα ίδια..νιώθω δεκαοχτώ χρονών..μην πω δεκαπέντε..δύσκολα τα πράγματα και θα γίνουν χειρότερα τα επόμενα χρόνια..ευτυχώς δεν έχω κανέναν στο κεφάλι μου..όχι κάτι που να με ταλαιπωρεί τουλάχιστον..τόσα και τόσα και το μυαλό μας στον έρωτα..τουλάχιστον τώρα είμαι σε φάση λογικής και ρεαλισμού..δεν έχω καμία απολύτως αίσθηση ρομαντισμού αυτήν την περίοδο..το μόνο που με απασχολεί αυτην τη στιγμη είναι να τελειώσω με τη μετακόμιση και να βγουν αρνητικα τα αποτελέσματα της βιοψίας της μάνας μου..αν και για το τελευταίο τα πράγματα δείχνουν αισιόδοξα..περνάω μία φάση τοσο έντονης μοναξιάς που το να γυρίσω στο πατρικό μου δίνει μία αίσθηση ασφάλειας και ανακούφισης..δε νιώθω ότι ηττήθηκα εφόσον η κατάσταση είναι γενικότερα δύσκολη και δεν είμαι εγώ που έχω κάνει κάτι λάθος..το όλο θέμα ήταν ο γάτος και η δυνατότητα να τον πάρω πίσω κάποια στιγμή..τώρα λέω ότι θα είναι προσωρινό αυτό αλλά η αλήθεια θα καταφέρω να κάνω και κανένα ταξίδι..θα δείξει..ενώ δε νιώθω να μου λείπει κάτι και είμαι μάλλον από τους τυχερούς..παρόλα αυτά πάντα βρίσκω κάτι για να παραπονεθώ ή να στεναχωρηθώ..ευτυχώς τουλάχιστον μου φυγε η γκρίνια..βασικά η υστερία στην καρδιά..την είχα έντονη τελευταία αλλά νομίζω ότι οφειλόταν περισσοτερο στο γεγονός ότι δεν υπήρχαν κοινοί στόχοι με τους ανθρώπους που επέλεγα..όχι οτι έχω γεννηθεί γκρινιάρα ή υστερική..συνήθως όταν είμαστε μέσα σε μία κατάσταση που λείπουν πράγματα λογικό να έρθει και η αρνητικότητα..τώρα διαπιστώνω πόσο πολύ κακό μου έκαναν κάποιοι ανθρωποι που μου απέβαλλαν καθε έννοια στόχων από την οποια σχεση μπορει να είχαμε..είχα γίνει κομπλεξικιά πάλι..και το σιχαίνομαι αυτό..ένιωθα μειονεκτικά και στερημένη..τώρα ας πούμε ότι είμαι λίγο πιο προσεκτική..έφυγε όλο αυτό το αισθημα του χτυπημένου εγωισμού..είμαι μόνη μου είμαι καλά..γενικά εχω υγεία..θα γυρισω μεν στο πατρικό αλλά θα μπορω να κάνω ταξίδια..γενικά χρειάζεται αισιοδοξία..είναι φορές που ο έρωτας μου φαίνεται τόσο χαζός και μηδαμηνός μπροστά σε κατάστασεις ανθρώπων που είναι όντως σκληρές και δυσκολες..μέχρι να σκιρτησει η καρδιά πάλι και φτου και από την αρχη;)..καλό ξημέρωμα

Οι επιλογές!!..τελικά υπάρχουν λάθη ή για όλα υπάρχει κάποιος λόγος!?μόνον ο χρόνος θα δείξει..ίσως τα λεγόμενα λάθη σε προετοιμάζουν να βιώσεις τον εαυτό σου..και κατά πόσο ουσιαστικές αποδεικνύονται οι επιλογές που κάνεις?..πώς γίνεται ένας άνθρωπος με ουσία να κάνει επιφανειακές επιλογές?..γυρνάμε άραγε πάλι στην υπομονή!?..ή μήπως για όλα η λύση είναι ότι δεν ξέρεις τί ακριβώς θέλεις.!?..δεν έχεις βρει την αφοσίωση σε κάτι!?..και πότε προηγείται ο εαυτός σου και πότε ο άλλος?..σχέσεις σχέσεις σχέσεις..ευτυχώς προς το παρόν έχω δουλειά..υπάρχει πάντοτε και η λύση να γυρίσω στο πατρικό..όχι ακριβώς λύση αλλά θα μου λύσει τα χέρια στο οικονομικό κομμάτι σίγουρα..από εκεί και πέρα συμβιβασμός..είναι δύσκολα τα πράγματα και το μόνο που κάνω είναι να τρώω το κεφαλάκι μου σε πράγματα ανούσια..να μου πεις μία σχέση είναι ανούσια!?..ναι .οταν σε κρατάει πίσω..το θέμα είναι να μπορείς να αλλάζεις μία αρνητική σκέψη σε θετική..επιφανειακή επιλογή!.. είναι μάλλον θέμα ματαιοδοξίας κι εγωισμού...δεν ξέρω η αλήθεια..προτιμώ πάντως να είμαι μόνη μου παρά με κάποιον απλά για να έχω κάποιον..και το έχω κάνει το λάθος..αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι όταν έχεις φτάσει τον εγωισμό σου σε τέτοιο επίπεδο που να έχει γίνει εώς και συμπαθής και να βρεθεί ο πρώτος για τον οποίο εσύ μπορεί να νιώσεις κάτι και να σου τον χτυπήσει σε σημείο που να μην είσαι ήρεμος..και μαζί με τα προσωπικά έρχεται και η δουλειά και η ανασφάλεια και νατην η μελαγχολία..σκατούλες..σιγά μην κάνω παιδιά για να ασπρίσω..όσο και να το ήθελα προς το παρόν δύσκολα συντηρώ τον εαυτό μου..είμαι μόνη μου με ένα γατί και δε μου αρκεί πάντα μία δουλειά..χρειάζομαι και δεύτερη και συγχρόνως χρωστάω..να έκανα και και κανένα ταξίδι καλά θα ήταν αλλά αυτό είναι πλέον πολυτέλεια..για μένα τουλάχιστον..περνάω φάση μοναξιάς μου φαίνεται αλλά συγχρόνως μ αρέσει η ελευθερία που έχω όταν έχω να υπολογίζω μόνο στον εαυτό μου..νομίζω πρέπει να βρω πράγματα να κάνω χωρίς να βαριέμαι..δυστυχώς βαριέμαι εύκολα και είναι φορές που νιώθω η χειρότερη των χειροτέρων..και είναι κακό για μένα αυτό κι εκεί τρελλαίνομαι..ανία βαρεμάρα..τί είναι τελικά σημαντικό!??..το μεράκι..η αφοσίωση και το να αγαπάς τον εαυτό σου..άντε και καλά ξεμπερδέματα...κανέις δεν ξέρει γιατί πρέπει να συμβούν κάποια πράγματα ..σίγουρα μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις κάτι..πάντα υπάρχει ένα μάθημα..ένα συμπερασμα..είμαι στη φάση που ή θα φάω τα μούτρα μου και θα κάνω τα ίδια ή θα προχωρήσω..μπορώ πάντα να κάνω μία σταση για χάλάρωμα και καθόλου περισυλογή και απλά να ζω τη στιγμή χωρίς να τρέχει το μυαλό στο αύριο ή στο χθες..