Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013


Έρχεται ο καιρός που τα πάντα θα κριθούν σύμφωνα με τις αξίες της κάθε ψυχής..the earth, the air, the fire, the water return return…demon inside…define me what reality actually is…the Lord of our souls could only escape by killing…τα μάτια σου έχουν έρωτα και μέσα ψιχαλίζουν..
Ανακαλύπτοντας τα μυστικά του συντονισμού..καθαρίζοντας την αύρα μας..αναμένοντας για τη στιγμή της σύλληψης..της ιδέας και της ύπαρξης..της ουσίας και της αναγκαιότητας για έκφραση..τα αστέρια την ψυχή της γης θρηνούν..η αράχνη έχει σχεδόν πειστεί ότι η γη θα ανατιναχτεί..ο αέρας συμφωνεί..η τραγωδία της ομορφιάς..η γοητεία της  γνώσης..άστρο θαμπό του πρωινού για σένα αγρυπνούμε..θέλω υγεία..my precious love can only come from above..can you give sanctuary I must find a place for me to hide..I have one where my heart and soul can rest and smile..hallo beautiful people..life can recycle shits..in a way recreate them through love for the ground..earth is at risk..we need to be clean and cleaned..isn’t strange that as soon as we born we are dying?...clairvoyantη μαγεία της ύπαρξης έγκειται στην οπτική πλευρά με την οποία την αντιλαμβανόμαστε..ναι διαβάζω τους νεκρούς..ναι κρίνω και θα κριθώ ως ότου απελευθερωθώ..είμαι ο άγγελος για τον οποίο θα παλέψουν ο Θάνατος και ο Ψόφος..είμαι ότι πιστέψω..εγώ είμαι ο Χάρος ο χαριτωμένος οιωνός των άπιστων κοινών μου θεατών..I need to believe all the bullshits I lived..I am a living theater for ghosts..I think I don’t exist I feel like I’m a ghost.. 

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013


Κατά λάθος βρίσκομαι ανά περιστάσεις μπροστά σε μια τηλεόραση και μάλιστα την ώρα των ειδήσεων.. δεν έχω κάποιο πρωτότυπο σχόλιο να κάνω..μόνο ότι η βία στη βία του κράτους είναι καλοδεχούμενη, πιστεύω, αρκεί να υπάρχει ένα ιδεολογικό υπόβαθρο με ουσία και κατά συνέπεια κοινά αποδεκτοί στόχοι, ώστε μουγκά, έστω, όλοι ανεξαιρέτως να την επικροτούν..
κατά τα λοιπά χαίρομαι πολύ που η εικόνα που μου αποσπά την προσοχή στο σπίτι μου είναι της φωτιάς στη σόμπα..
πολλά και αναπάντεχα τα τελευταία δρώμενα, σε σημείο που με τρόμαξε η καρμικότητα των όσων συνέβησαν...ωστόσο τα συναισθήματα και οι αισθήσεις επανήλθαν στα φυσιολογικά και ελεγχόμενα ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος ενδεχόμενης διατάραξης της εσώτερης ηρεμίας και συγκέντρωσής μου...από κει και πέρα αφήνω το χρόνο να ρεύσει και να κάνει το κύκλο του, κινούμενη με όσο το δυνατόν περισσότερη ειλικρίνεια..
συνειδητοποιώ ότι φυλακίζω τόσο πολύ τον εαυτό μου με πρέπει και με όχι..δεσμεύω τόσο πολύ τη σκέψη μου και το συναίσθημα μου με ανάγκες που νομίζω ότι στερούμαι, όπου τελικά όταν θα αντιληφθώ το πόσο ελεύθερη είμαι, θα έχω χάσει τόσο χρόνο, που θα χτυπάω το κεφάλι μου γιατί απλά φοβήθηκα να ρισκάρω και κυρίαρχα να ζήσω..να ζήσω βαθιά, να ρουφήξω το μεδούλι της ζωής, να αποδιώξω ότι δεν ήτανε ζωή και όχι όταν πεθάνω να ανακαλύψω ότι δεν έζησα.. αυτό είναι ένα ποίημα που πάντα με γοήτευε χωρίς ωστόσο να το κάνω απόλυτα πράξη..είναι από τον κύκλο των χαμένων ποιητών..πήγα στα δάση γιατί θέλησα να ζήσω με σκοπό, να ζήσω βαθιά..αν μας τρομάζει η φύση και δεν αισθανόμαστε άνετα μαζί της τότε κάπου έχουμε χάσει ένα σημαντικό μονοπάτι..όλο αυτό το δέος με το οποίο πρέπει να εναρμονιστούμε πάλι  και όχι να το αποφεύγουμε ή να αισθανόμαστε ξένοι ως προς αυτό..και δε βγάζω τον εαυτό μου απ’έξω..ο φόβος μας απέναντι σε όλη αυτήν τη μαγεία μας έκανε να έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε ανάπτυξη την οικοδομή και την ανοικοδόμηση γενικότερα..μερικές φορές, δηλαδή πολλές, εύχομαι να είχα όντως τη δύναμη εκείνη, που βιώνω με τη φαντασία μου και να κατέστρεφα ότι δεν είναι εναρμονισμένο και φιλικό με το φυσικό περιβάλλον..να προκαλέσω ένα ισχυρό σοκ με συνέπεια τη βίαιη και άμεση ανακύκλωση της γης ώστε να μην υπάρχει ίχνος μόλυνσης και εκμετάλλευσης της..αλλά έχω την αίσθηση ότι η αρχέγονη σοφία και οι ίδιοι οι φυσικοί νόμοι που διέπουν το σύμπαν ακόμα, ολόκληρο, θα μας οδηγήσουν εκεί, έτσι ώστε η γη θα αντιδράσει αυθόρμητα και αναπάντεχα απέναντι σε όλον αυτό το βιασμό που έχει υποστεί..οι εποχές θα γίνουν πιο σκληρές..πιο έντονες...και τότε πραγματικά δεν ξέρω ποιός θα σωθεί..μπορεί να μην είναι το τέλος της ανθρωπότητας αλλά σίγουρα το ξεκαθάρισμα της..κι ερχόμαστε να αναλογιστούμε την ευθύνη μας σαν τη γενιά που οφείλει να φέρει μια αλλαγή σε όλον αυτό το σκοταδισμό και μιζέρια που επικρατεί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως..και αυτό είναι να αποδεχτούμε ότι θα ζήσουμε φτωχά αλλά αν μη τι άλλο ποιοτικά και με αξιοπρέπεια..εφόσον έχουμε στην πλειοψηφία μας τη γνώση και την παιδεία της εμπειρίας..και ορισμένοι τη μόρφωση.. ώστε να φτιάξουμε ένα μικρό παράδεισο μέσα στην καθημερινότητά μας... να απομακρύνουμε τον εαυτό μας από κάθε δοσοληψία που εμπεριέχεται στο σύστημα..και αν απαιτείται να το εκμεταλλευτούμε για δικό μας όφελος..να μην ντρεπόμαστε τη δουλειά...να χαμηλώσουμε λίγο τον πήχη και να γυρίσουμε στις αξίες μας  και όχι απαραίτητα τις  γονεϊκές..να τις βρούμε και να τις ξεδιαλύνουμε μέσα μας.. να γίνουμε όμορφοι άνθρωποι από την ψυχή μας και να παλέψουμε τους φόβους μας ξεκινώντας αρχικά να εκτιμάμε..από το πιο μικρό ζωύφιο, το ξεραμένο φύλλο, να διαπιστώνουμε τη μαγεία του και τη γοητεία του, όπως και το ρόλο του, μέχρι το συνάνθρωπο και το φίλο, τον εραστή και τον άνθρωπο που θα θελήσουμε για σύντροφο..και αυτό προϋποθέτει ειλικρίνεια..σεβασμό και εμπιστοσύνη αρχικά  στον εαυτό μας τον ίδιο..ώστε να φτάσουμε να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε την ψυχή μας μέσα σε όλο αυτό το σύμπλεγμα της ζωής και να αρχίσουμε να τη μεταδίδουμε χωρίς έπαρση και προσδοκία..να υπάρχουμε ήρεμοι αγαπώντας το είναι μας και τα πάντα γύρω μας με αισιοδοξία και πίστη ότι ναι το μέλλον μας θα είναι καλύτερο από το δικό τους..κι αυτό γιατί πλέον δεν θα πρέπει να μας αφορά οποιαδήποτε μορφή εξουσίας..και αν υπάρχει οργή θα πρέπει να είναι δίκαιη για το σύνολο της κοινωνίας στην εκτόνωσή της..πολεμάς την εξουσία με τα μέσα που διαθέτεις  χωρίς να ξεχνάς ότι αν τη γευτείς εύκολα μπορείς να γίνεις κι εσύ εξουσιαστής..κι εκεί θέλει ωριμότητα να κρατήσουμε τον έλεγχο μέσα μας..ώστε να μην κατηγορηθούμε από τις μελλοντικές γενιές ότι δεν καταφέραμε τίποτα..να έχουμε συμβάλει τουλάχιστον στη διαμόρφωση ωραίων ανθρώπων με γνώμονα το σεβασμό στη φύση και ότι την εμπεριέχει..αυτά..φιλιά

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013


Μετά από πολλά χρόνια ονειροπόλησα!!!.για ένα ολόκληρο πρωινό!!!!!!..χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό..έχωνα φαντασία και δόξα μέσα στο ψωνισμένο μου μυαλό..ωστόσο στη φαντασίωση μου ήμουν ταπεινή!..ματαιοδοξία με άποψη!..χαχα..μόνη μου τα λέω μόνη μου γελάω..
κάποιος μου ρουφάει ενέργεια..γαμώτο!..σα να μη θέλει να απολαύσω τη μοναχικότητα μου..μου κλείνει το τσάκρας της καρδιάς απότομα εκεί που ξεχειλίζει..άι! ας μη ρίξω κατάρες τώρα..ήρθε ο καιρός να μάθεις ποιοί σ αγαπούν! (ονειρεύτηκα ότι μου την έπεφτε ο Μάλαμας! κι ένιωθα ενοχές γιατί μια φίλη έχει ψύχωση μαζί του!..ωιμέ!!. χαχα)
Ο κάστορας και η χελώνα ελευθερία ζήτησαν στη γη να επικρατήσει ώσπου όλα τα ζώα έκλασαν ωσότου όλη η πλάση να βρωμίσει..blank in my crazy mind, feeling sorrow that I began to cry..κάθε κλανιά και μια ψυχή κάτω στον Άδη με βία θα γυρίσει..κι έτσι η πανίδα έκλασε ξανάκλασε μέχρι την ανθρωπότητα τελικά να αφανίσει!!!!!!!!
HAPPY END FOR THOSE THAT MY ANCIENT MOTHER NEVER ACTUALLY FORGOT UNTIL THE SIGHT OF THE GOLDEN DAWN![1]

                                                                    …καληνύχτα σας και καλό φεγγάρι!

[1] Να μην τύχουμε παρεξηγήσεως η golden dawn ουδεμία σχέση έχει με τη χρυσή κότα του κοινοβουλίου που παράνομα και καταχρηστικά ονομάζουν αυγή..πρόκειται για κλοπή δικαιοδοσίας του ήλιου να εμφανίζει τη σπάνια μα χρυσή αυγή του σε εκλεκτούς και ονειροπαρμένους!..