Αριστοφάνης

Το κενό αέρος (κενό συναισθήματος στα μικρομόρια των ιστών στο ουδέτερο φορτίο) είναι οι αντίστοιχες σκουληκότρυπες στο Σύμπαν. Ο βράχος (που μπορεί να ορίζεται από τον Υδράργυρο)  είναι το ''στοπ'' των νετρονίων. Ουσιαστικά η Καταστροφή και η Δημιουργία στο καθρέφτισμα σύλληψης έμβιας ζωής, η αντανάκλαση δηλαδή της πρώτης αστραπής (με πρώτο μέταλλο στη Γη το χρυσό) του Οξειδοπυριτίου (ως πρώιμο ορυκτό) στο πρώτο πρίσμα-αλάτι-πάγο ή ανθρακικό, απόρροια της πρώτης δημιουργίας Κρυστάλλων. Οι Θάλασσες και ο πρωκτός ως έξοδοι από τους Νότιους Πόλους Πλανητών έχουν την αρχή της δημιουργίας τους στην Άβυσσο, η οποία ξεκινάει με το χρυσό. Τη θετική ψυχολογία των αστραπών αυτών για τη διατήρηση της ζωής στο δικό μας φάσμα χρωμάτων Εννοιών, μπορεί να την ξεκίνησε η Υποκρισία με μορφή βάρους έλξης για τη τομή με τη διαύγεια της Υποκριτικής. Η Υγρασία (γλύκα) είναι το ''Knock Knock'' στο αδιαφανές του σπέρματος και του NaCl. Δηλαδή η Πύλη της διαύγειας μέχρι την Υγεία, ώστε οι ιστοί των νετρονίων να διασπαστούν μεταφέροντας αρχικά την Ύλη. Αυτό προϋποθέτει όμως καύση. Ίσως μέσω του Οξυγόνου. Το αίμα δε διασπάται κι εκεί μπαίνει ο Αίσωπος και τα Παραμύθια. Το κόκκινο. Η πεταλούδα σαν έννοια στο Σύμπαν ορίζει τις κατευθύνσεις του βέλους του Χρόνου, ακόμα και ως αυτό του Έρωτα. Η αράχνη, αντίστοιχα, ορίζει τους ιστούς για την καταστροφή και δημιουργία, πάντα στη δημιουργία εκ του μηδενός. Η Φύση είναι πληροφορία....

For Knigge

Πόσο μεγαλύτερη η ατμόσφαιρα όταν ξέρεις ότι το Υδρογόνο τρώει τον Άνθρακα σαν πάγκρεας! Το βέλος του χρόνου δε διασπάται αλλά ακινητοποιείται με την παρατήρηση. Ο ρυθμός και ο παλμός είναι στατικές κινήσεις του Χρόνου στο Ρεαλισμό. Αν πούμε ότι το μυαλό είναι μια φυλακή τότε σίγουρα μπορεί να ελέγχει με μορφή αιωνιότητας επιστροφής και πισωγυρισμάτων πάνω στην ευθεία με καμπύλες διεξόδους (σκουληκότρυπες) υπενθύμισης του ότι έχουμε ξαναζήσει μια κατάσταση στη στιγμή του παρελθοντικού όρου του. Το μέλλον έχει πολλές κατευθύνσεις ως Χρόνος, ασχέτως αν στο συν (+) είναι ευθείες και στο πλην (-) καμπύλες ή καμπυλότητες. Ο Φθόγγος ορίζει την τομή μιας επαφής αλήθειας, που ίσως απλά είναι το κλειδί για τα Ιερογλυφικά (ο λόγος του Νερού?). Ωστόσο ακόμα και τα σύμβολα ως Μυθικά τέρατα δημιουργήθηκαν για να βγει πρώτα ο παλμός σαν κόκκινο των παραμυθιών, της αλήθειας του Καραβάτζιο με φυλακισμένη τη Μαγδαληνή, η οποία δεν τάχθηκε με τον Ντε Σαντ. Ο πόλεμος σε μια βία που σε ωθεί στη χαρά, είναι η αντίστοιχη βαριά πάλη για Υγεία ώστε ο Ζυγός της Ελευθερίας να φέρει το ίδιο βάρος της Δικαιοσύνης, για να μπορέσει η Φύση να βρει τον κορμό του κοκκινολαίμη ως Αρχηγό των Εντόμων για τη διάσωση της πασχαλίτσας. Τα παραμύθια δε φέρουν το μαύρο ως Χάος για την αποδεντροποίηση, αλλά ως αντίφαση και αστάθμητο παράγοντα για τη διάσωσή τους.
Υ.Γ. Αίσωπος