Πόσο μεγαλύτερη η ατμόσφαιρα όταν ξέρεις ότι το Υδρογόνο τρώει τον Άνθρακα σαν πάγκρεας! Το βέλος του χρόνου δε διασπάται αλλά ακινητοποιείται με την παρατήρηση. Ο ρυθμός και ο παλμός είναι στατικές κινήσεις του Χρόνου στο Ρεαλισμό. Αν πούμε ότι το μυαλό είναι μια φυλακή τότε σίγουρα μπορεί να ελέγχει με μορφή αιωνιότητας επιστροφής και πισωγυρισμάτων πάνω στην ευθεία με καμπύλες διεξόδους (σκουληκότρυπες) υπενθύμισης του ότι έχουμε ξαναζήσει μια κατάσταση στη στιγμή του παρελθοντικού όρου του. Το μέλλον έχει πολλές κατευθύνσεις ως Χρόνος, ασχέτως αν στο συν (+) είναι ευθείες και στο πλην (-) καμπύλες ή καμπυλότητες. Ο Φθόγγος ορίζει την τομή μιας επαφής αλήθειας, που ίσως απλά είναι το κλειδί για τα Ιερογλυφικά (ο λόγος του Νερού?). Ωστόσο ακόμα και τα σύμβολα ως Μυθικά τέρατα δημιουργήθηκαν για να βγει πρώτα ο παλμός σαν κόκκινο των παραμυθιών, της αλήθειας του Καραβάτζιο με φυλακισμένη τη Μαγδαληνή, η οποία δεν τάχθηκε με τον Ντε Σαντ. Ο πόλεμος σε μια βία που σε ωθεί στη χαρά, είναι η αντίστοιχη βαριά πάλη για Υγεία ώστε ο Ζυγός της Ελευθερίας να φέρει το ίδιο βάρος της Δικαιοσύνης, για να μπορέσει η Φύση να βρει τον κορμό του κοκκινολαίμη ως Αρχηγό των Εντόμων για τη διάσωση της πασχαλίτσας. Τα παραμύθια δε φέρουν το μαύρο ως Χάος για την αποδεντροποίηση, αλλά ως αντίφαση και αστάθμητο παράγοντα για τη διάσωσή τους.
Υ.Γ. Αίσωπος
Υ.Γ. Αίσωπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου