1. Ο Χρόνος έχει άμεση σχέση με την επιτάχυνση του Νου, αλλά και της γεωμετρίας της Διάθεσης ως τριβής. Η επιτάχυνση ουσιαστικά, ορίζει την κατεύθυνση του παρελθοντικού χρόνου με το παρόν και το μέλλον, εμπειρίας deja vu διόδων Λήθης, με διάμεσους τους Λίθους κάθαρσης της Μνήμης. Η ανάμνηση ορίζει ένα μήκος σκέψης αλλά και συναισθήματος στα πλαίσια του Χρόνου και ορίζει την Ταχύτητα αίσθησης του.
2. Η Βαρύτητα ως Υπεραίσθηση είναι σχετική με τη μάζα και την Υγρασία (ή την σχετική Υγρασία). Δηλαδή πλάθει και αποδομεί τον όγκο των Υπάρξεων, με διαστάσεις άνω του μηδέν. Αν ορίσουμε ως -1 τις σκιές, τότε το +1 βρίσκεται στο ανθρώπινο ορατό φάσμα Φωτός. Το μηδέν ορίζει ή καθορίζει τις συνειδήσεις, κυρίως της Χλωρίδας και Πανίδας, ύπαρξης όλων των ποιοτήτων Νερού (εκτός ίσως των Ιαματικών) όπως και τη συνείδηση της Γης..ως Ύπαρξη (τουλάχιστον Πλανήτη).
3. Το συναίσθημα είναι μία μορφή σταθεράς ανάμνησης του βέλους του Χρόνου χωρίς μαθηματικό τύπο, αλλά μπορεί χημικό. Σίγουρα συνδέεται άμεσα με το χώμα της Γης. Κι εκεί μπαίνει το νετρόνιο και το ουδέτερο χημικό φορτίο.
4. Το συναίσθημα, επίσης, συντηρεί τον παρελθοντικό Χρόνο πάνω στο γρανάζι του φόβου και της αγάπης σε σχέση με τη διάρκεια ταχύτητας καμπυλότητας του και συνεχίζει να υπάρχει εξαιτίας της σκιάς του τί μέλλει γενέσθαι στο μέλλον. Το παρόν διατηρεί την πραγματικότητα παίζοντας παιχνίδια αισθήσεων αισθημάτων και σκέψης σε σχέση με την Υπερευαισθησία κι επιτάχυνση της αντίληψης της στιγμής. Λειτουργεί σα λαβύρινθος ταύτισης μεταξύ Λήθης και Μνήμης πάνω στο ''βέλος'' σκουληκότρυπων του Χωροχρόνου, λόγω θετικών και αρνητικών φορτίων, δημιουργίας όγκων και αριθμών στο ουδέτερο των Πλανητών.
2. Η Βαρύτητα ως Υπεραίσθηση είναι σχετική με τη μάζα και την Υγρασία (ή την σχετική Υγρασία). Δηλαδή πλάθει και αποδομεί τον όγκο των Υπάρξεων, με διαστάσεις άνω του μηδέν. Αν ορίσουμε ως -1 τις σκιές, τότε το +1 βρίσκεται στο ανθρώπινο ορατό φάσμα Φωτός. Το μηδέν ορίζει ή καθορίζει τις συνειδήσεις, κυρίως της Χλωρίδας και Πανίδας, ύπαρξης όλων των ποιοτήτων Νερού (εκτός ίσως των Ιαματικών) όπως και τη συνείδηση της Γης..ως Ύπαρξη (τουλάχιστον Πλανήτη).
3. Το συναίσθημα είναι μία μορφή σταθεράς ανάμνησης του βέλους του Χρόνου χωρίς μαθηματικό τύπο, αλλά μπορεί χημικό. Σίγουρα συνδέεται άμεσα με το χώμα της Γης. Κι εκεί μπαίνει το νετρόνιο και το ουδέτερο χημικό φορτίο.
4. Το συναίσθημα, επίσης, συντηρεί τον παρελθοντικό Χρόνο πάνω στο γρανάζι του φόβου και της αγάπης σε σχέση με τη διάρκεια ταχύτητας καμπυλότητας του και συνεχίζει να υπάρχει εξαιτίας της σκιάς του τί μέλλει γενέσθαι στο μέλλον. Το παρόν διατηρεί την πραγματικότητα παίζοντας παιχνίδια αισθήσεων αισθημάτων και σκέψης σε σχέση με την Υπερευαισθησία κι επιτάχυνση της αντίληψης της στιγμής. Λειτουργεί σα λαβύρινθος ταύτισης μεταξύ Λήθης και Μνήμης πάνω στο ''βέλος'' σκουληκότρυπων του Χωροχρόνου, λόγω θετικών και αρνητικών φορτίων, δημιουργίας όγκων και αριθμών στο ουδέτερο των Πλανητών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου