Η απορία του τριγώνου;

Ο Φόβος προκαλεί τη διαφάνεια ως διαπερατή μάζα που ορίζει η αγάπη των ηλεκτρικών φορτίων νετρονίου π;

Είναι ο Φόβος με την Αγάπη πολύ κοντά σαν παλμοί ήχων των δύο βασικών ενστίκτων που προσδιορίζουν τη διάθεση, ως μοναδικές αύρες Υγρασίας του καθενός και διαφάνεια χροιάς τους, με πυροβολισμό, στην πεπερασμένη γνώση (ή Βιταμίνη) Ηλιαχτίδας, του άνθρακα αγκαλιά, υπό μορφή σκέψης αρνητικού φορτίου [ως Θλίψη (στη Φυσική)], που ορίζει τη Βαρύτητα της επαφής ως χημεία , αλλά κι ενός ζωντανού οργανισμού την παθολογία;

Λίγη Υγρασία

Τα νεύρα του οργανισμού είναι η ίδια η ηλεκτρική εκκένωση αντίληψης, αντίστοιχης του π. Αυτά αποτελούν τον ιστό της Αράχνης, γιατί ο ζυγός της ίδιας της Ύπαρξης της Δικαιοσύνης στον κόσμο των Ιδεών που δημιούργησε διαστάσεις από σκιές, ανήκει στην Εγκράτεια και όχι στην Παρθενία ενός Αρμαγεδδών. Είμαστε στόχοι του βέλους του Έρωτα ως ανάποδη Φαντασία του βράχου δημιουργία πεταλούδων φτερούγισμα του Χρόνου μέσα στο Χωρόχρονο του όγκου της Γης, με μία Ηλιαχτίδα που ερωτεύτηκε τη Μάζα του αλμυρού σαν το πεπερασμένο των άσπρων ρούχων των Σοφών, των καρπών της δύναμης των πρώτων Γκυ, ενάντια σε μία Βαυαρία, γιατί και ο Θωρ ανήκει στο Βασίλειο των Αετών. Συνεπώς μελετάμε σφαιρικά τη Γη παίζοντας στο ανθρώπινο ορατό της 7ης διάστασης των θαλασσών την πρώτη δημιουργία πιπεριών, να απαλύνει μία Υπερπροστασία ανθρώπων που λάτρεψαν της άγριας ορχιδέας το χορό, έχοντας γεννήσει και το τρωκτικό των Ουρανών. Έτσι ώστε η Μαγεία της Φύσης να ανθίσει στων λουλουδιών το θάνατο των μελισσών, κόβοντας συγχρόνως  κεφάλια εξόριστων ψυχών αυτά των Φασιστών. Water my people, water is the speach of the beauty of the Trees. And Trees are the Kings of Fantasy's Existence. Και ο Γορίλας βοηθός της.

Η αρχή της Φύσης ή μήπως δεν είναι τυχαία τα σκουλήκια για την Άβυσσο της Γης?

Η Συμπυκνωμένη Ύλη είναι άραγε ρευστή? Ποιό Στοιχείο ορίζει τη Στρατόσφαιρα, ώστε η συμμετοχή της να δημιουργεί αέρια σαν τυφώνες τύφλωσης δυνατά? Ο Χρόνος έχει συνείδηση? Είναι ο άξονας των ουράνιων σωμάτων ή η συνείδηση του καθορίζεται από την αυτόνομη σκέψη της Γης, ως δεδομένη Ύπαρξη Έμβιας Ύλης? Ο Συμπαντικός Ήχος λογικά λειτουργεί σα γλώσσα της Γης υπό μορφή επικοινωνίας με όλα τα Χημικά Στοιχεία σε όλα τα δεδομένα του Συμπαντικού απείρου.  Μόνον το Οξυγόνο του Νερού μπορεί να το ορίσει (όσον αφορά στη Στρατόσφαιρα) αυτό υποθέτω. Σίγουρα το Όζον είναι σαν αστείο επίπλαστο για Ενοχές ενός ψέματος των Δέντρων για καθαρό Νερό. Όταν μπήκε ο Όγκος στη σκιά εγένετο δημιουργία ακτίνων x, λογικά, ως Χάος Πλάσματος του αίματος για μεταβολισμό διαστάσεων αρχικά της Γης. Το ρευστό στοιχείο του Οξυγόνου στον Ήλιο μπορεί να δημιούργησε το Νικέλιο ως παράγοντα καύσης για υγιή προβληματισμό, μέχρι του Όζοντος η λάμψη να γίνει ψέμα ηλεκτρικής εκκένωσης μίας μη παραγωγικής διεργασίας Ηλιαχτίδας κι εγκλωβισμού της τελευταίας στη Γη, η οποία εξαρτάται από το π του He σε χρονική διαδικασία παρελθοντικού Χώρου, απόστασης κομητών λιθοβολισμό, πυρακτωμένων νότιων πόλων πλανητών, στα πλαίσια της αντίφασης του Φθόγγου Βαρυτικών Κυμάτων με πρωκτούς νέτρονων αστέρων αδιαφάνειας εγκλωβισμού συγχρόνως και του Ήχου.. για να ανθίσουν πάλι οι Μαύρες τρύπες ως ιστοί εναλλαγών διάθεσης νάνων Αστέρων , σα χοληστερινούχα οξέα, των νετρονίων μαγνητικών πόλων έλξης και απώθησης Πλανητών και Δορυφόρων των. Τότε η Ψύχωση και τα deja vu είναι οι σκουληκότρυπες του Σύμπαντος, ένωσης πληροφορίας, ως επανάληψη ιστοριών, για εναλλαγές επιθυμίας και διάθεσης με στόχο πάντα την ίδια την πορεία της εν λόγω Εντροπίας με τη Βαρύτητα σχετική με τη μάζα και την Υγρασία. Σα να λέω το παιχνίδι το φιδάκι είναι η αρχή της οργανικής ένωσης με ανόργανα χημικά στοιχεία μαζών μαγνήτες ουδέτερης ζώνης καρποφορίας στου +  ηλεκτρικών φορτίων τον έλεγχο της πόσης καθαρού νερού, που ορίζει το Φεγγάρι για τη γη. Το Θείο (S) δημιούργησε ή έκλεψε τη θεραπεία του ανθρακούχου Νερού Πηγή για μία ζήλια κτήσης ως αρσενικό στοιχείο ρήξης των νεύρων των οστών, δηλαδή το ίδιο το μεδούλι του λόγου ύπαρξης αγάπης για ζωή (δεν αναφέρομαι απαραίτητα μόνο στην ανθρώπινη αρσενική φύση). Το μάτι του πρώτου εντέρου είναι αντίστοιχο των κουάρκ εξαφανισμό για άμεση ανάγκη χρήσης του - ηλεκτρικών φορτίων εντάσεων ενστάσεων δεδομένης της αρχής μελέτης μπαχαριών στα όρια των σκουληκιών για υγιή οργανισμό. Ιδού ο ζυγός της αρχής της μη Ελευθερίας.  

Αριστοφάνης

Το κενό αέρος (κενό συναισθήματος στα μικρομόρια των ιστών στο ουδέτερο φορτίο) είναι οι αντίστοιχες σκουληκότρυπες στο Σύμπαν. Ο βράχος (που μπορεί να ορίζεται από τον Υδράργυρο)  είναι το ''στοπ'' των νετρονίων. Ουσιαστικά η Καταστροφή και η Δημιουργία στο καθρέφτισμα σύλληψης έμβιας ζωής, η αντανάκλαση δηλαδή της πρώτης αστραπής (με πρώτο μέταλλο στη Γη το χρυσό) του Οξειδοπυριτίου (ως πρώιμο ορυκτό) στο πρώτο πρίσμα-αλάτι-πάγο ή ανθρακικό, απόρροια της πρώτης δημιουργίας Κρυστάλλων. Οι Θάλασσες και ο πρωκτός ως έξοδοι από τους Νότιους Πόλους Πλανητών έχουν την αρχή της δημιουργίας τους στην Άβυσσο, η οποία ξεκινάει με το χρυσό. Τη θετική ψυχολογία των αστραπών αυτών για τη διατήρηση της ζωής στο δικό μας φάσμα χρωμάτων Εννοιών, μπορεί να την ξεκίνησε η Υποκρισία με μορφή βάρους έλξης για τη τομή με τη διαύγεια της Υποκριτικής. Η Υγρασία (γλύκα) είναι το ''Knock Knock'' στο αδιαφανές του σπέρματος και του NaCl. Δηλαδή η Πύλη της διαύγειας μέχρι την Υγεία, ώστε οι ιστοί των νετρονίων να διασπαστούν μεταφέροντας αρχικά την Ύλη. Αυτό προϋποθέτει όμως καύση. Ίσως μέσω του Οξυγόνου. Το αίμα δε διασπάται κι εκεί μπαίνει ο Αίσωπος και τα Παραμύθια. Το κόκκινο. Η πεταλούδα σαν έννοια στο Σύμπαν ορίζει τις κατευθύνσεις του βέλους του Χρόνου, ακόμα και ως αυτό του Έρωτα. Η αράχνη, αντίστοιχα, ορίζει τους ιστούς για την καταστροφή και δημιουργία, πάντα στη δημιουργία εκ του μηδενός. Η Φύση είναι πληροφορία....

For Knigge

Πόσο μεγαλύτερη η ατμόσφαιρα όταν ξέρεις ότι το Υδρογόνο τρώει τον Άνθρακα σαν πάγκρεας! Το βέλος του χρόνου δε διασπάται αλλά ακινητοποιείται με την παρατήρηση. Ο ρυθμός και ο παλμός είναι στατικές κινήσεις του Χρόνου στο Ρεαλισμό. Αν πούμε ότι το μυαλό είναι μια φυλακή τότε σίγουρα μπορεί να ελέγχει με μορφή αιωνιότητας επιστροφής και πισωγυρισμάτων πάνω στην ευθεία με καμπύλες διεξόδους (σκουληκότρυπες) υπενθύμισης του ότι έχουμε ξαναζήσει μια κατάσταση στη στιγμή του παρελθοντικού όρου του. Το μέλλον έχει πολλές κατευθύνσεις ως Χρόνος, ασχέτως αν στο συν (+) είναι ευθείες και στο πλην (-) καμπύλες ή καμπυλότητες. Ο Φθόγγος ορίζει την τομή μιας επαφής αλήθειας, που ίσως απλά είναι το κλειδί για τα Ιερογλυφικά (ο λόγος του Νερού?). Ωστόσο ακόμα και τα σύμβολα ως Μυθικά τέρατα δημιουργήθηκαν για να βγει πρώτα ο παλμός σαν κόκκινο των παραμυθιών, της αλήθειας του Καραβάτζιο με φυλακισμένη τη Μαγδαληνή, η οποία δεν τάχθηκε με τον Ντε Σαντ. Ο πόλεμος σε μια βία που σε ωθεί στη χαρά, είναι η αντίστοιχη βαριά πάλη για Υγεία ώστε ο Ζυγός της Ελευθερίας να φέρει το ίδιο βάρος της Δικαιοσύνης, για να μπορέσει η Φύση να βρει τον κορμό του κοκκινολαίμη ως Αρχηγό των Εντόμων για τη διάσωση της πασχαλίτσας. Τα παραμύθια δε φέρουν το μαύρο ως Χάος για την αποδεντροποίηση, αλλά ως αντίφαση και αστάθμητο παράγοντα για τη διάσωσή τους.
Υ.Γ. Αίσωπος

μπούρδες μπούρδες μπούρδες κομήτων πλανητών

1. Ο Χρόνος έχει άμεση σχέση με την επιτάχυνση του Νου, αλλά και της γεωμετρίας της Διάθεσης ως τριβής. Η επιτάχυνση ουσιαστικά, ορίζει την κατεύθυνση του παρελθοντικού χρόνου με το παρόν και το μέλλον, εμπειρίας deja vu διόδων Λήθης, με διάμεσους τους Λίθους κάθαρσης της Μνήμης. Η ανάμνηση ορίζει ένα μήκος σκέψης αλλά και συναισθήματος στα πλαίσια του Χρόνου και ορίζει την Ταχύτητα αίσθησης του.
2. Η Βαρύτητα ως Υπεραίσθηση είναι σχετική με τη μάζα και την Υγρασία (ή την σχετική Υγρασία). Δηλαδή πλάθει και αποδομεί τον όγκο των Υπάρξεων, με διαστάσεις άνω του μηδέν. Αν ορίσουμε ως -1 τις σκιές, τότε το +1 βρίσκεται στο ανθρώπινο ορατό φάσμα Φωτός. Το μηδέν ορίζει ή καθορίζει τις συνειδήσεις, κυρίως της Χλωρίδας και Πανίδας, ύπαρξης όλων των ποιοτήτων Νερού (εκτός ίσως των Ιαματικών) όπως και τη συνείδηση της Γης..ως Ύπαρξη (τουλάχιστον Πλανήτη).
3. Το συναίσθημα είναι μία μορφή σταθεράς ανάμνησης του βέλους του Χρόνου χωρίς μαθηματικό τύπο, αλλά μπορεί χημικό. Σίγουρα συνδέεται άμεσα με το χώμα της Γης. Κι εκεί μπαίνει το νετρόνιο και το ουδέτερο χημικό φορτίο.
4. Το συναίσθημα, επίσης, συντηρεί τον παρελθοντικό Χρόνο πάνω στο γρανάζι του φόβου και της αγάπης σε σχέση με τη διάρκεια ταχύτητας καμπυλότητας του και συνεχίζει να υπάρχει εξαιτίας της σκιάς του τί μέλλει γενέσθαι  στο μέλλον. Το παρόν διατηρεί την πραγματικότητα παίζοντας παιχνίδια αισθήσεων αισθημάτων και σκέψης σε σχέση με την Υπερευαισθησία κι επιτάχυνση της αντίληψης της στιγμής. Λειτουργεί σα λαβύρινθος ταύτισης μεταξύ Λήθης και Μνήμης πάνω στο ''βέλος'' σκουληκότρυπων  του Χωροχρόνου, λόγω θετικών και αρνητικών φορτίων, δημιουργίας όγκων και αριθμών στο ουδέτερο των Πλανητών.

Για κανέναν άνθρωπο καλό, για κανέναν άνθρωπο απλό (ΜΕΝΟΥΜΕ ΓΗ)

Ο Χρόνος συντηρεί το Χώρο ως υπαρκτό όγκο πραγματικότητας. Κρύβει μια ταχύτητα πεπερασμένη μέσα στων απείρων τη μάζα ως Συμπαντική Αφόδευση ιών και βακτηριδίων, που όρισαν το μεταβολισμό ως κίνηση οπτικής και καύσης λιπιδίων των σκιών. Κάπου εκεί μπαίνει η λαμπρότητα του Βράχου, απόρροια της ροής μιας επαφής με το νερό και συνειδητής επικοινωνίας για τη σωτηρία του Πλανήτη.
Έκλασε μια μέντα και καύλωσε η πεταλούδα. Είμαστε ένα πείραμα του Σιδηροπυρίτη. Αλληλεγγύη στον υγιή Χαλκό.

Υ.Γ. Ο Χρόνος είναι ρεύμα (ίσως αέρα ή αιθέρα). Εγκλωβίζεται στο Χώρο σα σπέρμα ένωσης μιας δημιουργίας που φέρει αλάτι. Σίγουρα έχει αρνητικό φορτίο το ίδιο με αυτό του Μαύρου του Ήλιου.

Και οι χαζομάρες συνεχίζονται

Ο Χρόνος έχει άμεση σχέση με τη δημιουργία Πλανητών, όπως το άυλο είναι σχετικό με τη Σχετική Υγρασία. Η ίδια η διαφάνεια μεταφοράς μας σε διαυγές super nova ''φούσκας'' ή φυσαλίδας που ορίζονται από την Υγεία της δροσοσταλίδας , με αντιστροφή νετρονίου σε φωτόνιο χωρίς τον κύκλο (αλυσίδα) του Άνθρακα. Ωστόσο η αδιαφάνεια του άλατος εμποδίζει το Ιώδιο να αφανίσει κάθε μορφής μη βαρυτικής δύναμης, παρά να στέκει ως όγκος της πρώτης επαφής μέσω ρεύματος αέρος και Σχετικής Υγρασίας στα πλαίσια της πληρότητας της γλύκας και της θρεπτικής ουσίας του κακάο. Μας ορίζει η Φύση, όχι ως Μηλιά αλλά ως νίκη των ζώων και άγριων θυελλωδών ανέμων στη δίκη του Άδη για τη Μόλυνση και καταστροφή του Πλανήτη, ξεκινώντας από τον Αμαζόνιο.
Η Ψυχή είναι το νερό και το Πνεύμα η φωτιά. Η ταύτιση της σκέψης, ακόμα και ως εικόνα, μπορεί να είναι μία αρχή μεταφοράς της Ύλης από ένα σημείο μηδέν σε κάποιο άλλο σημείο μηδέν επαναφέροντας την ύπαρξη ως ίδια Ύλη. Ορίζοντας το σημείο μηδέν, την καρποφορία σε ουδέτερη ζώνη κατασκευής ουδέτερου ηλεκτρικού φορτίου με μορφή κύκλου. Το τρίγωνο της Λύτρωσης χωράει στο ρόμβο του Τιτανίου αν πούμε ότι το λευκό του Βούδα δεν είναι υπεύθυνο για το κώνειο του Σωκράτη.

Υ.Γ. Η στιγμή δημιουργεί το Χρόνο και η ανάμνηση τον επαναφέρει ως λοξή πορεία του βέλους της σταθεράς της Μνήμης του στο Χώρο. Αποκλείεται να έχει μία μόνο κατεύθυνση όταν η ίδια η Γη κρύβει διαστάσεις άγνωστες στο Χρόνο, από πλευρά παρατήρησης, αλλά συμβατές με το Χώρο, ''άοσμες'' στις μηχανές του αίματος προπέλες, σιδηρούν παραπέτασμα, ανθρώπους. Η Φαντασία ορίζει τις τομές διεξόδων των νευμάτων των πυριτικών των νεύρων εντάσσοντάς τες στις Πύλες της πυκνότητας των ρευμάτων όλων των ειδών Αέρα. Όσο η Γη είναι άρρωστη η φυσική λειτουργία της Μαγείας της δε θα μπορέσει ποτέ να εξηγήσει τις διαστάσεις της. Πόσο μάλλον το Χωρόχρονο της μέχρι το Όζον.

Μπορεί και χαζομάρες......

Το φράγμα του Χρόνου εξαρτάται από την ταχύτητα, όλων των ειδών, τη σκέψη. Η σκέψη ορίζει τη μάζα μέσω του συναισθήματος του Ήχου, κι εδώ λογικά μπαίνει ο χρόνος ως φθορά χρωμάτων σύμπτυξης νετρονίων ως ιστός και ρίζες δέντρων.Το να αποδομήσεις το Χρόνο σημαίνει ότι διασπάται ο υδρογονάνθρακας της ταχύτητας του πέους χωρίς τον Έρωτα ως Οξυγόνο. Μέσα στο Χάος αυτό μπορεί να δημιουργήσει το γέλιο του μπεζ του He δημιουργώντας Ήλιους στο Σκοτάδι. Όμως δεν μπορεί να διασπαστεί παρά μόνο να δημιουργήσει ολογράμματα με ακτινοβολίες πέραν του ανθρώπινου Ορατού. Το ολόγραμμα είναι εφικτό στο ορατό φάσμα στη Γη όταν το σώμα διασπάται στη χρυσή τομή, χωρίς επαφή, ως εμβαδόν του σώματος χωρίς όγκο αλλά επιφάνεια κάθετη στη μέση της μάζας ως διαφάνεια. Ο όγκος ως σπέρμα στο Χωρόχρονο στηρίζεται στο Νάτριο και στο πράσινο του χλωρίου στο Σύμπαν....εφόσον ο Χώρος και ο Χρόνος έχουν δημιουργήσει μία ή περισσότερες συνειδήσεις ταύτισης ηλεκτρικών φορτίων, κυρίως θαλάσσιων Νότιων πόλων Πλανητών, χωρίς τον άξονα του ουδέτερου φορτίου και ίσως άξονα της Γης. Εκτός αν το ουδέτερο φορτίο προϋποθέτει διαύγεια στο Σύμπαν και στη Γη εγκράτεια ως Ήθος. Το Χάος είναι η απόδειξη ότι το ''λαχανί'' PH του αίματος χημικών ενώσεων αλκαλικών δεσμών γάλατος οξύ, είναι ένας τύπος Ύπαρξης τριβής της τροχαλίας (τοξικής) του Άνθρακα με γράπωση του Υδρογόνου ενάντια στους Ναζί για απώλεια πετρελαίου. Η κόψη αυτή σκίζει την ισορροπία της εντροπίας του π και δημιουργεί τα Δάση από την Ηλιαχτίδα. Ο φαλλός και η δύναμή του στηρίζονται στο αίμα. Συμπαντικά θα μπορούσε να είναι και το κέντρο του κύκλου ως πρίσμα άλατος κρυστάλλων των πάγων, με ευνουχισμό όμως των νεύρων θηλυκών έμβιων πλασμάτων και αρχή υπερκαινοφανών  αστέρων του κόκκινου των παραμυθιών, εξαιτίας της τριαδικότητας του Σύμπαντος ως Ερωτισμός, με αναφαίρετο δικαίωμα επιλογής.

Μπουμπουλίνα

Δεν υπάρχει κόσμος χωρίς την Αρμονία των Δασών. Η ίδια η Μουσική σ'ενα ρυάκι, λόγου χάρη με τζιτζίκια, είναι όργανο των ήχων δημιουργίας των σκιών. Τα μαθηματικά ορίζουν τον πόλεμο της αποδεντροποίησης ως μη σταθερά του λόγου που κρύβει το τετράγωνο του π και το κελάηδισμα των Αηδονιών πάνω στην Ποίηση, που κέρδισε καλύπτοντας τη χρυσή τομή με φονικά ένστικτα για αρχή. Η Εξουσία είναι απλά η διαστροφή της αναπαραγωγής των λιονταριών π.χ. αρπακτικών, των Βερμούδων ως μεταφορά της ύλης μέσω ενός τριγώνου που έθεσε λοξά την Ομορφιά της Άγριας Φύσης καλά κρυμμένων Μυστικών. Ο σκοταδισμός της αρχής μιας χιλιετηρίδας των τιμών κρύβει Γνώση Διδαχής μιας Πανάρχαιας Αλήθειας Παν, που όρισε το σκίσιμο των γαλάζιων Ουρανών για ένα γκρι μαστιγωμένης αλόγας, της καύλας Αρετή, σ'ένα κόσμο Εννοιών που χάθηκε από κατάρες δεμένη στο κλουβί..όταν έπρεπε απλά να καλλωπιστεί και να χτενίσει το μαλλί, επειδή οι τρίχες διεκδικούν το τέρμα των voodoo και αναζητούν τον ίδιο το χορό Σαμάνων συμφιλίωσης φυλών. Για ποιά  Ευρώπη τώρα θα παλέψεις NASA, όταν ήδη κέρδισε η μουσμουλιά για το σπουργίτη? ίσως απλά και για ένα φρέσκο νόστιμο τζατζίκι. Τα 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα είναι η ίδια η τροφή, κάτι που γνωρίζουν καλά οι ισχυροί, ως παράνομοι σπόροι παραδοσιακοί. Σιγά το Άγιο Φως, ε Μαριχουάνα?
Για τη Μαρία Κακογιάννη

Να'χουμε να λέμε

Η δόνηση προκαλεί λογικά, ενέργειες που ανάλογα με την οπτική της διάχυσης τους εντάσσει τις συχνότητες στο Χώρο. Το φράγμα του Χώρου σπάει όταν το άυλο με τον τύπο του διαυγές των ανθρώπινων ψυχών του συντονίζονται με το νου και το μυαλό στα πλαίσια του μηδέν ως όμικρον των ντο (νότα). Ο χημικός τύπος του κενού είναι το ουδέτερο φορτίο, όταν παύει το νετρόνιο να υπάρχει ως συνδετική ύλη ιστών ή ινών. Λογικά αυτός είναι ο ορισμός του πλάσματος του αίματος, ως σιδηροπυρίτης ήλιου οστών. Εκεί μπαίνει το πράσινο της Φαντασίας και η αρχή καρκινογόνου δράσης στο πορτοκαλί των νετρονίων οξυγόνο. Το σιελ πορτοκαλί καθορίζει την Υγεία σε αλυσίδες φωτονίων με άνθρακα. Το παλ του κίτρινου στο αντίστοιχο κώνιο του Σωκράτη είναι η συλλογική δράση των μυστικών των δράκων ως απόηχοι των Ερπετών. Αυτό που ουσιαστικά παραμένει ως χαρά των δεινοσαύρων.
Η ίδια η μέντα είναι η Έννοια του πράσινου στο Βασίλειο των Δέντρων ως υγρασία μα και γλύκα στο μπεζ του δρόμου στάχυ για Ελευθερία χωρίς πράσινο χρυσό αλλά με υγιεινό φαγητό. Από εκεί ξεκινάει η βία της χαράς ως καταστροφή και δημιουργία των Συμπαντικών χαλκών, που έφεραν τις ενδορφίνες σε μορφή ναντοκίτη.