Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Tελικά γυρνάω πίσω στο πατρικό, λόγω οικονομικής κρίσης, και ευχομαι να ξεχρεώσω..το γάτο ευτυχώς θα μου το φιλοξενήσει ένα ζευγάρι ιταλών και θα μπορέσω να τον πάρω πάλι πίσω όταν κι εφόσον ορθοποδήσω..τόσες προσπάθειες για να γυρίσω στα ίδια..νιώθω δεκαοχτώ χρονών..μην πω δεκαπέντε..δύσκολα τα πράγματα και θα γίνουν χειρότερα τα επόμενα χρόνια..ευτυχώς δεν έχω κανέναν στο κεφάλι μου..όχι κάτι που να με ταλαιπωρεί τουλάχιστον..τόσα και τόσα και το μυαλό μας στον έρωτα..τουλάχιστον τώρα είμαι σε φάση λογικής και ρεαλισμού..δεν έχω καμία απολύτως αίσθηση ρομαντισμού αυτήν την περίοδο..το μόνο που με απασχολεί αυτην τη στιγμη είναι να τελειώσω με τη μετακόμιση και να βγουν αρνητικα τα αποτελέσματα της βιοψίας της μάνας μου..αν και για το τελευταίο τα πράγματα δείχνουν αισιόδοξα..περνάω μία φάση τοσο έντονης μοναξιάς που το να γυρίσω στο πατρικό μου δίνει μία αίσθηση ασφάλειας και ανακούφισης..δε νιώθω ότι ηττήθηκα εφόσον η κατάσταση είναι γενικότερα δύσκολη και δεν είμαι εγώ που έχω κάνει κάτι λάθος..το όλο θέμα ήταν ο γάτος και η δυνατότητα να τον πάρω πίσω κάποια στιγμή..τώρα λέω ότι θα είναι προσωρινό αυτό αλλά η αλήθεια θα καταφέρω να κάνω και κανένα ταξίδι..θα δείξει..ενώ δε νιώθω να μου λείπει κάτι και είμαι μάλλον από τους τυχερούς..παρόλα αυτά πάντα βρίσκω κάτι για να παραπονεθώ ή να στεναχωρηθώ..ευτυχώς τουλάχιστον μου φυγε η γκρίνια..βασικά η υστερία στην καρδιά..την είχα έντονη τελευταία αλλά νομίζω ότι οφειλόταν περισσοτερο στο γεγονός ότι δεν υπήρχαν κοινοί στόχοι με τους ανθρώπους που επέλεγα..όχι οτι έχω γεννηθεί γκρινιάρα ή υστερική..συνήθως όταν είμαστε μέσα σε μία κατάσταση που λείπουν πράγματα λογικό να έρθει και η αρνητικότητα..τώρα διαπιστώνω πόσο πολύ κακό μου έκαναν κάποιοι ανθρωποι που μου απέβαλλαν καθε έννοια στόχων από την οποια σχεση μπορει να είχαμε..είχα γίνει κομπλεξικιά πάλι..και το σιχαίνομαι αυτό..ένιωθα μειονεκτικά και στερημένη..τώρα ας πούμε ότι είμαι λίγο πιο προσεκτική..έφυγε όλο αυτό το αισθημα του χτυπημένου εγωισμού..είμαι μόνη μου είμαι καλά..γενικά εχω υγεία..θα γυρισω μεν στο πατρικό αλλά θα μπορω να κάνω ταξίδια..γενικά χρειάζεται αισιοδοξία..είναι φορές που ο έρωτας μου φαίνεται τόσο χαζός και μηδαμηνός μπροστά σε κατάστασεις ανθρώπων που είναι όντως σκληρές και δυσκολες..μέχρι να σκιρτησει η καρδιά πάλι και φτου και από την αρχη;)..καλό ξημέρωμα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου