Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Η γυναικεία μαλακία και ανασφάλεια ότι κάθε άντρας και παιδί..λες και δε θα το αποβάλλω ποτέ αυτό παρά τα 33 μου χρόνια..το λέω και δεν το πιστεύω..νιώθω να εφηβίζω..όλη αυτή η κλάψα για ιστορίες που θα έπρεπε να τελειώσουν προτού καν αρχίσουν..κι ερχόμαστε στη γαμημένη την ελπίδα που σου τριβελίζει το μυαλό και την καρδιά ότι ρόδα είναι και γυρίζει..όπως και το άλλο..ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο..τέλος πάντων..φεύγω τελικά για βόρρεια και αφήνω το χρόνο να κάνει τη δουλειά του..μερικές φορές ανησυχώ ότι θα συμβεί όντως κάτι τραγικό και θα γελάω μέσα μου με τις βλακείες που με στενοχωρούσαν τόσο καιρό..αλλά δυστυχώς η δυαδικότητα του σύμπαντος υπάρχει και μέσα μας..σήμερα είμαι λίγο πιο αποφασισμένη να με προστατέψω από πληγές..το ξέρω ότι όλα πρέπει να κάνουν το κύκλο τους για να τελειώσουν αλλά μέχρι να γίνει αυτό ζορίζομαι..η ανάγκη μου να απομονωθώ είναι μεγάλη και πάω νομίζω στο κατάλληλο μέρος..σαφώς και πάντα μαθαίνεις κάτι από τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι αλλά γίνεται όταν κάτι θεωρείται λήξαν να μην το τεντώνεις για να δεις μέχρι που φτάνει και σπάει!?..απλά να χαμογελάς και να φεύγεις..αλλά όχι!..τα δικά μου τέλη πρέπει να πιάσουν πάτο και να εξαντλήσω κάθε τραγωδία, απελπισία και απόγνωση..στην τελική τί γυναίκα θα ήμουν!?..με τα κλάμματα της, τις φοβίες της και γιατί όχι ενδόμυχα τα παρακάλια της..έχω ανάγκη να φύγω από αυτό το νησί..από τότε που τελείωσα τις σπουδές δεν έχω φύγει παρά μόνο για διακοπές..και τελευταία διαμορφώνομαι λάθος και άσχημα..δεν υπάρχει λάμψη..και δεν μπορώ πλέον να περιμένω από τον κάθε γκόμενο να μου γυρίσει το φωτοβολταϊκό..έχω ανάγκη να βρω τον πυρήνα μου ακόμα και αν δεν έχω καταλάβει που ακριβώς πρέπει να ψάξω μέσα μου για να του πω δυο λογάκια και να τον μαλώσω που κάνει τόσο καιρό να εμφανιστεί..σαφώς κάποια στιγμή όλη αυτή ανάλυση θα μου φανεί τουλάχιστον μάταιη αλλά δε γαμιέται!..έτσι κι αλλιώς το μόνο που ξέρω να κάνω καλά είναι να γράφω ημερολόγιο..από μικρή..από κει και πέρα ο καθένας με τα συμπεράσματά του..σας αφήνω γιατί πάω θάλασσα με έναν τύπο ο οποίος από την αρχή δηλώνει ''φίλος'' κι εγώ τρέμω στην ιδέα ότι θα τον χάσω από τη στιγμή που τον γνώρισα..η μαλακία πέρα από το σύννεφο πάει και στα πιο έξυπνα παιδιά!..θα δηλώνω χαζή..έτσι κι αλλιώς ότι μυαλό μπορεί να κουβαλάω το χρησιμοποιώ συνήθως λάθος..άντε καλό απόγευμα με όσο το δυνατόν λιγότερες φρίκες..φιλιά:)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου