Για να πω την αλήθεια..τη δική μου προσωπική πάντα..δεν ξέρω τί να γράψω..διάβαζα όλες τις αναρτήσεις του blog μου και κατάλαβα ότι το όραμα για μία καλύτερη ζωη, γεμάτη τέχνες κι ιδεολογία μπορεί να είναι και ψυχοφθόρο ή επιζήμιο..το σάββατο που πέρασε είχα μία από τις ομορφότερες μέρες ύστερα από χρόνια..κι αυτό γιατί μετά από πάρα πολύ καιρό συνομώτησα γλυκά με τη σκέψη μου, βαδίζοντας αργά και σταθερά προς αυτό που όλοι λένε ελευθερία..αυτή είναι τουλάχιστον για μένα η έννοια της και το έχω ξαναγράψει..απο εκεί και πέρα πολλά πράγματα που μας απασχολούν είναι θέματα καθαρά προσωπικά στο πώς θα τα επιλύσουμε..αλλά το βασικότερο από όλα είναι η έκφραση..τόσο του σώματος όσο και της ψυχής..αν έχεις το ταλέντο να δημιουργείς κιόλας τότε αυτό είναι βάλσαμο..εμένα η έκφραση μου είναι καθαρά βιωματική κι αυτό γιατί μου λείπει η δημιουργική έμπνευση ή φαντασία..με την έννοια ότι βιώνω την ιδεολογία μου και τη φιλοδοξία μου σε μία φαντασιακή κατάσταση..το λεγόμενο ψυχωσικό σύνδρομο..δεν είναι τίποτα άλλο από το να βιώνεις αυτά που σου λείπουν..και αυτό το έμαθα από μία φίλη μου το σάββατο που μου έδωσε τη λύση που αναζητούσα 11 χρόνια..κι εμένα τελικά μου έλειπε η γνώση των βιβλίων και της ενημέρωσης..και σαν άνθρωπος με ανησυχίες και επαναστατική ή και ρομαντική διάθεση για να αλλάξω τον κόσμο,αλλά και τη φιλοδοξiα του legendism,όπως το λέω..όλη αυτή η έλλειψη έγινε εμπειρία..κατά συνέπεια σοκ..μέσα σε αυτό το πακέτο μεγάλο ρόλο παίζουν και οι ενοχές στις οποίες έχω ξαναναφερθεί..ξεκίνησα τελείως διαφορετικά από αυτά που είχα σκοπό να γράψω..αλλά εφόσον ήρθε έτσι μου επιτρέπω να πω ότι η κατάθλιψη..σύμφωνα με τον καλύτερο μου φίλο..συμβαίνει όταν αποκρύπτεσαι της αλήθειας..η ψυχασθένεια είναι μία τρομερη παράλειψη της ίδιας μας της ύπαρξης..ο φόβος είναι ουσιαστικά η αντίλληψη και συναίσθηση της υπερευαισθησίας..απλά όταν γίνεται συναίσθημα αυτό, γιατί είναι αίσθηση, προκαλεί πανικό..και ιδού ο φόβος..γιατί είναι κάτι που ''βι-άζεται'' εύκολα από το περιβάλλον..βάλε και τα κόμπλεξ ή τις πληγές και φτάνεις μέχρι και την αυτοκτονία..σαφώς η τελευταία προϋποθέτει και μεγάλες δόσεις ανασφάλειας, η οποία όμως είναι το έναυσμα για να δημιουργηθούν τα κόμπλεξ..δε νιώθω και τόσο επίκαιρη με αυτά που γράφω αλλά σαφώς υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν και κατέχουν την ενημέρωση της επικαιρότητας πολύ καλύτερα από μένα..έτσι κι αλλιώς τη λεγόμενη οικονομική κρίση τη βιώνω κι εγώ στο πετσί μου ώντας ενάμησι μήνα άνεργη..τέλος πάντων..απλά όταν αποκρύπτεσαι από τις πληγές σου και τον εαυτό σου είναι εύκολη μία πτώση της ψυχολογίας..αν και δε μου έχει τύχει να έχω βαριάς μορφής κατάθλιψης μέχρι τώρα..θα τολμούσα να πω ότι αυτή η αίσθηση της απώλειας συμβαίναι όταν νιώθεις ότι γίνεται εισβολή σε δεδομένα που θα έπρεπε να είναι προσωπικά..κάπως έτσι τέλος πάντων μου το χε πει ο Θάνος..δεν το θυμάμαι καλά..το μόνο σίγουρο ότι υπάρχει τρομερή σοφία κι ευφϋια σε έναν κοινωνικά αποκαλούμενο τρελλό..και στην τελική όλοι μας έχουμε βαρέσει την μπιέλα μας κάποια στιγμή..σαφώς και δεν μπορώ να μιλήσω για όλες τις μορφές ψυχασθένειας..αλλά νομίζω αν δούμε τον εγκέφαλο σα ραδιόφωνο θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι υπαρχουν άπειρες συχνότητες και ότι ο καθένας μας εκπέμπει διαφορετικά..ακόμα και οι φωνές είναι κάτι πιο βαθύ από μία παραίσθηση κατα τη γνώμη μου..απλά αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να ζούνε πιο συνητηρητικά και υγιεινά από άποψη καταχρήσεων..να λειτουργούν σαν υπόδειγμα και κυρίως για τον εαυτό τους..ο φόβος λοιπόν πρέπει να γεμίσει με αγάπη..αλλιώς προκύπτει μόνο πανικός..πρέπει να μάθουμε να μας διαβάζουμε..τόσο το σώμα μας όσο και τον ψυχισμό μας..εμένα με βοηθάει πολύ και το ρέικι χωρίς να είμαι και τόσο αφοσιωμένη..σύντομα θα πάρω και το δεύτερο βαθμό..δεν έχω στόχο να καταλήξω κάπου σήμερα..πιο πολύ αναζητάω λύσεις για μένα και τα περισσότερα που γράφω είναι για να τα ακούω κι εγώ..αν θέτεις στόχο την ευτυχία πάντως δε θα τη βρεις ποτέ..αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι πρόκειται για στιγμές..δύσκολα θα γίνει κατάσταση..εύχομαι στο θάνατο..εύχομαι πραγματικά εκεί να βιώνουμε την απόλυτη ευτυχία που είχε ο καθένας μας ανάγκη όσο ζούσε..όσο για την κρίση των θεών εφόσον τη βίωσα, πέρασε κιόλας:)χαλαρά και ψύχραιμα..κι αυτό το λέω για μένα που δεν ξέρω τί σημαίνει υπομονή..το παλεύω όμως..και καταλήγουμε..to do not to be..to feel not to think..to express not to kill..to live and to speak..arts and creativity..DANCE!!!!!!!!!!:)η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου..όπως λέει και ο Αγγελάκας:)γεια σας:)!!!