Είμαι πολύ αγχωμένη τελευταία..έχω κολλήσει σε μια μελέτη και τα πράγματα δεν προχωράνε..άσε που για ένα τριήμερο με τετραήμερο υποτροπίασα και με έβλεπα πάλι το κέντρο του σύμπαντος..τώρα ευτυχώς συνήλθα αλλά ήρθαν μαζί η μοναξιά και το σοκ..βασικά η αίσθηση του τί κάνω στη ζωή μου και πού οδηγούμαι..αν κατι κρατάω από αυτήν την τελευταία εμπειρία είναι μια σκέψη που μου ήρθε την οποία ακόμα δεν έχω συζητήσει..ότι ο φόβος είναι όσο άγρια είναι η φύση μας..νομίζω ότι είμαι απλά παρανοϊκή και καλά θα κάνω να προσέξω περισσότερο..δεν έχω πολύ έμπνευση ή συναίσθημα να γράψω τώρα..καλό απόγευμα..