Το σκοτάδι και το φως..συνέχεια

Η καθαρή συνείδηση ξεκαθαρίζει τις ενέργειες. Θέτει τον εαυτό στο Εγώ και το άπειρο. Η ενοχή είναι η πηγή της σάρκας.. και της  κάβλας. Το κόκκινο,  ίσως με μαύρο. Είναι ένας μηχανισμός εξωγήινος,  ζωντανός. Το μίσος της κάβλας είναι ένστικτο ζωώδες. Είμαστε οργανισμοί μέσα στις μήτρες μαύρων τρυπών. Ένα περίεργο παιχνίδι, με πλανήτες νέτρωνες αστέρες , ήλιους, κομήτες, γαλαξίες. Είμαστε σίγουρα μια μηχανή οι άνθρωποι. Ίσως ένα πείραμα. Η μνήμη και η λήθη είναι υπαρκτές στη διαύγεια του Ήχου.  Το Εγώ και ο Ήχος άραγε ταυτίζονται! Η θλίψη και η βαρύτητα έφεραν το χρόνο?.. Οποιαδήποτε μορφή πίεσης προς το – του απείρου είναι χθόνια και σκοτεινή ύλη. Είναι το καθρέφτισμα που έφερε την εικόνα και άρα λάμψη. Η αστραπή στο κενό, προκάλεσε διάβρωση την υγρασία.. κι έφτιαξε το πρίσμα και ήρθε το λευκό.  

 Την αλήθεια με το Ένα θα τη βρούμε μόνο αν βρούμε το μόριο της μαγείας. Και αυτό πηγάζει από την αίσθηση και τη συνείδηση. Κατ’αρχάς συνείδηση.  Το μητρικό πρότυπο. Δεν αποκλείεται να κυοφορούμαστε στη μήτρα της φαντασίας. Όταν υπάρχει μια πραγματικότητα κι ένα άπειρο τότε η πραγματικότητα είναι πολλές. Κάποια στιγμή μπορεί να επικοινωνήσουμε στα παράλληλα σύμπαντα. Σίγουρα η αύρα έχει συνείδηση. Και σχεδόν σίγουρα θα υπάρξει τηλεπάθεια.

 Ο έρωτας, ο αέρας, το οξυγόνο του αιθέρα δημιούργησαν την ψυχή. Ουσιαστικά την αίσθηση της αύρας, η οποία στη συνέχεια σε συνδέει με το άπειρο των Συμπάντων. Εφόσον μιλάμε για σάρκα. Η διαύγεια και η καθαρότητα της πρώτης υγρασίας. Οι τόνοι των χρωμάτων και ο Ήχος. Το ουράνιο τόξο και η ηλιαχτίδα. Μπορείς να αποδεχτείς κάθε πίστη ως ύπαρξη. Και αν το τρίγωνο είναι χθόνιο τότε το τετράγωνο είναι η αντανάκλαση του στο+. Το ράμφος του τριγώνου, έστω η γωνία του, έφερε τον κύκλο. Το – ο +. Τον πυροβολισμό του Εγώ στο κενό του Ήχου στην αίσθηση του τίποτα. Η μουσική  ίσως είναι το σενάριο του Ήχου. Η σάρκα και το τίποτα είναι αλληλένδετα. Και αν η συνείδηση είναι η δράση τότε η καθαρή συνείδηση διαμορφώνει πλαίσια υγείας στο νοητικό ιδεατό επίπεδο. Ας πούμε ονειρικό. Το ονειρικό και το χθόνιο είναι το φως και το σκοτάδι, η βία και η σάρκα. Η ενοχή είναι μια βία του υποσυνείδητου. Βασικά ο φόβος της απώλειας. Όταν το σκοτάδι είδε την αντανάκλαση του και φοβήθηκε την απουσία του..μέσω της διαύγειας, το ο.