Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Να με συγχωρείτε για την αγένεια μου

Η γωνία είναι μια βία? Το λευκό είναι μια αλήθεια? Το κίτρινο λευκό χρυσό πορτοκαλί. Λευκό μπλε-σιελ μωβ. Η κοπριά είναι ματ σκοτεινό μωβ. Το ψέμα στο σομών, σε μια αλήθεια,έφερε τη σάρκα στον έρωτα? (λευκό-κίτρινο μωβ). Και αν αλήθεια διαύγεια...τότε μόνο το διάφανο μπορεί να έχει ρευστό στοιχείο. Το ματ ξεκινάει με λευκό. Όταν ήρθε το σομών. Και μήπως εκεί ξεκινάει η ανθρώπινη σάρκα! Το κόκκινο στο κίτρινο προϋποθέτει το λευκό στο θέατρο. Και εκφέρει ένα σ'αγαπώ. Ποιοί μιλάνε? Τα δόντια? Οι υπάρξεις. Η ανθρώπινη φύση είναι ένας ιός. Όταν το μπορντώ αρνήθηκε να πει ένα ψέμα. Ο Θεός είναι κομπλεξικός ή απλά δεν υπάρχει ταύτιση απόλυτη με τα γονεϊκά αρχέτυπα? Ωστόσο υπάρχουν δρόμοι. Αλλά αυτοί φέρνουν φθορά. Η κίνηση, η πρώτη πνοή. Ποιό μέταλλο μίλησε πρώτο? ποιός ο πρώτος ήχος? Αν όχι η μήτρα. Κι έχουμε μια αρχή. Δεν έχουμε γονιμοποίηση. Ένα + στοιχείο στο ο. Οφείλει τρεις μαύρες τρύπες για το Λόγο. Να περιμένετε άλλη μια μαύρη τρύπα. Η οποία έχει άμεση σχέση  με την παρατήρηση μιας βλεφαρίδας. Το χακί στο μαύρο θα γεννήσει το μπλε λευκό. Το ιερό.Την αίσθηση στην κίνηση του Χρόνου. Μέσα στο Άπειρο του Χώρου..κάπου κάτι σάπισε. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην Κοπριά το βάλσαμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου