Είναι δυνατό να ερωτευτείς και να αγαπήσεις χωρις να υπάρχει καμία απολύτως προσδοκία?προσωπικά παλεύω την αυτονομία κατ'αρχήν, ειδικά τώρα που έχω δουλειά, και προσπαθώ να μη σκέφτομαι τον έρωτα..η έλλειψη προσδοκίας προϋποθέτει κι έλλειψη προγραμματισμού..προσωπικά πιστεύω δεν υπάρχει γυναίκα που να έχει ερωτευτεί και να μην έχει σκεφτεί τον εαυτό της με φουσκωμένη κοιλιά..εκτός από την αδερφή μου μάλλον..πλέον είναι τόσο επιτακτική η ανάγκη μου για αυτονομία που δε θέλω να περιμένω τίποτα και από κανέναν..το θεωρώ αδυναμία..το παλεύω ωστόσο..δραστηριότητα και δημιουργία...περνάω φάση ορθολογισμού..φάση αποδοχής του γεγονότος ότι μπορεί να έχω και μία απλή φυσιολογική ζωή χωρίς το μεγαλείο της ματαιοδοξίας μου..το θέμα μάλλον είναι να βρεις τί θέλεις να κάνεις, όπως λέει ένας φίλος, και να δεχτείς το γεγονός ότι μπορεί και να αποτύχεις..φιλιά..