Ο Φόβος είναι το γρανάζι της σάρκας..είναι ο Δημιουργός, έρχεται με το Ψέμα. Η ειλικρίνεια είναι μία άλλη επαφή σε ένα άλλο παράλληλο Σύμπαν. Το τρίγωνο και το τετράγωνο είχαν ένα τεράστιο 'Ερωτα, τον κόκκινο πορτοκαλί. Είναι οι γονείς της γης..η γη και το φεγγάρι είναι φίλοι.

Το λευκό και η συμμετρία?

και αν το ροζ είναι μία διάρκεια 

τότε το σ'αγαπώ στην αλητεία οφείλει στο πυροβολισμό της γης?

Ο πυρήνας με τις δύο ωοθήκες..

Ο χρόνος και η διαύγεια

στο γκρι επιστρέφουν..

Ο δεσμός και το άπειρο..

ο πυροβολισμός και ο δεσμός..

Ο κύλινδρος της παρατήρησης..και αυτοπαρατήρησης?

Ο πυροβολισμός οφείλει στην ταύτιση του ωραίου για να λάμψει ο Εαυτός?

Η ενοχή του Εγώ οφείλει στη δημιουργία της ύπαρξης?